Οι συμμετοχές του Γιάννη Καλατζόπουλου σε ταινίες, σειρές, τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις αλλά και μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων ξεπερνούν τις πενήντα. Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στους συμμετοχές του αυτές μπορείτε να βρείτε στο εκπληκτικό retrodb
Όμως, εμείς θα αποκαλύψουμε λίγη από τη μουσική αστερόσκονη του Γιάννη Καλατζόπουλου που αγαπά τη μουσική, γράφει, παίζει αρκετά μουσικά όργανα και απολαμβάνει τις στιγμές που καλείται στο θέατρο να τραγουδήσει ή να παίξει μουσική.
Ένα τραγούδι που πρέπει να τραγουδήσουμε σε όλα τα σχολεία αλλά και μερικές ακόμα όμορφες μουσικές στιγμές του άλλου Καλατζόπουλου…
Τραγούδι τραγουδάκι
που χάθηκες ξανά
και δε σε βρίσκω πουθενά
παλιό μου φιλαράκι.
Στα όρη, στ’ άγρια βουνά
γυρνάς χωρίς σακάκι.
Τραγούδι τραγουδάκι
σε ψάχνω στη σιωπή
στης τρέλας μου την αστραπή
στου καημού μου το ποτηράκι.
Μα εσύ ποιος ξέρει που γυρνάς
χωρίς πουλοβεράκι.
Τραγούδι τραγουδάκι
το ξέρω πως θα ‘ρθεις
μπροστά μου πάλι θα σταθείς
γυμνό σα φεγγαράκι
ξυπόλητο και νηστικό
παλιό μου φιλαράκι.
(ποίηση Κώστα Καρυωτάκη)
Τώρα η βραδιά, γλυκιά που φτάνει,
θα μου γλυκάνει και την καρδιά.
Τ᾿ αστέρια εκεί θα δω, θα νιώσω
οι άνθρωποι πόσο είναι κακοί.
Κλαίοντας θα πω: “Άστρα μου, αστράκια
τ’ άλλα παιδάκια θα τ᾿ αγαπώ.
Ας με χτυπούν πάντα κι ακόμα.
Θα ‘μαι το χώμα που το πατούν.
Άστρα, καθώς άστρα και κρίνο,
έτσι θα γίνω τώρα καλός”.
