Τίτλος: Μια μέρα που έγινε νύχτα
Συγγραφέας: Εύη Γεροκώστα
Εικονογράφηση: Ανδρέας Κούρτης
Σειρά: εν-ηλικιωμένα παραμυθοδιαβάσματα
Γραφιστική επιμέλεια: DTP Ελληνοεκδοτικής, Αδάμ Σάμιος
Εκδόσεις: Χριστάκης, Μάιος 2013
ISBN: 978-960-7086-43-3
Κάποια παραμύθια έχουν γραφεί για μεγάλους και έχουν να πουν κάτι διαφορετικό στον καθένα ξεχωριστά. Μια παραμυθοϊστορία για μεγάλους που ξεκίνησε με μια λέξη μονάχα. Η μία λέξη έγινε δύο, τρεις, κι όλο μεγάλωνε και το παραμύθι γέμισε με ιστορίες για τη μοναξιά. Πρωταγωνιστής της ιστορίας ένας κίτρινος λαστιχένιος δράκος που στέκεται στο κατώφλι ενός παλιού σπιτιού και λέει ιστορίες για δράκους που νοιώθουν μόνοι… αλλά φοβούνται να το πουν. Οι άλλοι δράκοι τον ακούνε με τα μάτια και τ’ αυτιά ορθάνοιχτα τις ιστορίες του κίτρινου λαστιχένιου δράκου όμως κανένας δεν βλέπει τον διπλανό του. Οι δράκοι βλέπουν μόνο τον κίτρινο λαστιχένιο δράκο και πηγαίνουν στο κατώφλι του σπιτιού του κάθε βράδυ για ν’ ακούσουν μια διαφορετική ιστορία. Γιατί κάθε μέρα τους λέει μια καινούργια ιστορία πιο μαγική από την προηγούμενη. Ώσπου μια μέρα που έγινε νύχτα και φωτίστηκε με αστέρια ο κίτρινος λαστιχένιος δράκος πήρε τη μεγάλη απόφαση.
Τα βράδια, ένα κίτρινο φως ανάβει στο μέτωπό τους, εκείνοι όμως δεν το βλέπουν και νοιώθουν πάλι μόνοι. Τα χρόνια περνούν και οι δράκοι περιμένουν εκεί στο κατώφλι του σπιτιού του ν’ ακούσουν τις ιστορίες για τη μοναξιά, όμως εκείνος δεν θα’ ρθει. Οι δράκοι αρχίζουν να τον ξεχνούν, όμως συνεχίζουν να πηγαίνουν στο κατώφλι του και να θυμούνται τις ιστορίες που τους έλεγε, τότε κοιτάζονται και αρχίζουν να λένε ιστορίες για τη μοναξιά ο ένας στον άλλον. Ίσως τώρα να μη νοιώθουν τόση μοναξιά, οι ιστορίες τους έφεραν κοντά και μοιράστηκαν τους ίδιους φόβους. Τι παράξενο στ’ αλήθεια να νοιώθουν οι δράκοι το φόβο της μοναξιάς! Μήπως καθένας από ‘ μας κρύβει ένα δράκο μέσα του που δείχνει θαρραλέος και δυνατός όμως στην πραγματικότητα αναζητά την αποδοχή, την συντροφικότητα, την αγάπη;
Είναι το πρώτο παραμύθι της Εύης Γεροκώστα για ενήλικες. Ο λαστιχένιος δράκος της ιστορίας, όντως υπάρχει και ήταν η αφορμή για να γράψει ένα βιβλίο από εσωτερική ανάγκη να εκφράσει τους δικού της φόβους. Ο δράκος αυτός ζει ακόμη κοντά της, για να της αφηγείται τα πιο όμορφα παραμύθια και να διώχνει τη μοναξιά της.
Ένα παραμύθι που πραγματεύεται τη μοναξιά που βασανίζει τους μεγάλους και το αέναο ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας. Ο λόγος αφαιρετικός, με συχνές επαναλήψεις και σιωπές που βυθίζονται στο σκοτάδι. Όμως υπάρχει μια αχτίδα φωτός που πάντα θα λάμπει στη ψυχή μας και θα τρεμοπαίζει σαν ένα αστέρι στον ουρανό. Πόσοι συμβολισμοί κρύβονται πίσω από την παραμυθοιστορία που δεν έχουν σημασία οι λέξεις, ένα παραμύθι που μένει βαθιά χαραγμένο μέσα σου. Χωρίς πολλά λόγια μια παραμυθοιστορία ανατρεπτική που μιλά για ένα δράκο μονάχο, λυπημένο, ίσως λίγο φοβισμένο, ένα δράκο μαλακό σαν τη γομολάστιχα που σβήνει σιγά σιγά τους φόβους μας. Ο ζωγράφος Ανδρέας Κούρτης αποτυπώνει σε γκριζοπράσινο φόντο μικροσκοπικούς δράκους που σχεδόν χορεύουν σαν σε πίνακα ζωγραφικής. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χριστάκη σε μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση, ένα παραμύθι για μεγάλους.
Δέκα χρόνια πριν, η Εύη Γεροκώστα άρχισε να περπατάει στο δρόμο της αφήγησης. Σ’ αυτό το ταξίδι άκουσε και είπε πολλά παραμύθια, άρχισε να γράφει και τις δικές της ιστορίες. Δέκα χρόνια μετά, μια από αυτές τις ιστορίες έγινε βιβλίο.
“Δεν πίστευα ποτέ ότι θα γράψω. Συνέβη όμως. Μέχρι τότε έλυνα κόμπους με την αφήγηση, και ξαφνικά άρχισα να δένω καινούριους με τη συγγραφή. Κι ο πιο μεγάλος λύθηκε από μια ιστορία που έγραψα, όχι για να γίνει βιβλίο αλλά για να τη μοιράζομαι με το στόμα και την καρδιά. Ένας κίτρινος λαστιχένιος δράκος βρέθηκε στα χέρια μου. Για μέρες τον είχα απέναντί μου. Με κοίταζε και τον κοίταζα. Του μιλούσα κι εκείνος σώπαινε. Μια μέρα που έγινε νύχτα, τον κοίταξα και με κοίταξε αλλιώτικα. Πήρα χαρτί, πήρα μολύβι. Κι όλα ξεκίνησαν με μια λέξη. Η μια λέξη έγινε δύο, τρεις, κι όλο μεγάλωνε… Κάτι παράξενο συνέβη, κάτι που δεν κατάλαβα αμέσως. Δεν το κατάλαβα γιατί δεν το είχα νιώσει μέχρι τότε. Αυτόματη γραφή. Όταν άφησα το μολύβι, σχεδόν τρόμαξα. Μπροστά μου είχα μια ιστορία. Μια ιστορία που γράφτηκε χωρίς διακοπή, μια ιστορία που δεν διορθώθηκε ποτέ. Έμεινε ακριβώς έτσι όπως πρωτογράφτηκε. Η ιστορία αυτή είναι το «Μια μέρα που έγινε νύχτα», που έγινε βιβλίο, αρκετό καιρό μετά, και που τελικά απάντησε, τουλάχιστον σε μένα, για το ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποφασίσει κανείς τι είναι. Αποφασίζει πάντα κάποιος άλλος για μας. Είμαι ήσυχη τώρα”.
Μουσική σύνθεση του Γιάννη Μυγδάνη για την ιστορία
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
***
Η Εύη Γεροκώστα γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου. Εργάστηκε σε οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος (Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία), στο ΕΚΕΜΕΛ – Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου, ενώ από το 2004 είναι υπεύθυνη του τμήματος εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Παράλληλα μεταφράζει λογοτεχνία από τα γαλλικά. Ασχολείται επίσης με το θέατρο και το τραγούδι. Το 2002, μια κόκκινη κλωστή την έφερε στο δρόμο των παραμυθιών.
Αφηγείται επαγγελματικά από το 2003 σε σχολεία, μουσικές σκηνές, βιβλιοθήκες, φεστιβάλ κ.α., για μικρούς και μεγάλους, ιστορίες από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου που άκουσε, διάβασε, έγραψε ή μετέφρασε, κυρίως όμως ιστορίες που τη “διάλεξαν”. Το βιβλίο της “Αστέρια στον πάτο της λίμνης” τιμήθηκε με το βραβείο “Πηνελόπη Μαξίμου” του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Τα τελευταία χρόνια έχει αφοσιωθεί στην αφήγηση παραμυθογραμμένων ιστοριών της λογοτεχνίας. Άλλες απευθύνονται σε μικρούς, άλλες σε ενήλικες. Κάποιες τις έχει διαβάσει, άλλες τις έχει γράψει, άλλες τις μαθαίνει από τους συγγραφείς τους, πολλές φορές πριν ακόμη εκδοθούν. Δοκιμάζει μια άλλη προσέγγιση της λογοτεχνίας, με ιστορίες που σαγηνεύουν όσους τις ακούν, κυρίως όμως την ίδια.
Βιβλιογραφία:
Πώς γεννήθηκαν τα όνειρα, Μεταίχμιο 2010
Αστέρια στον πάτο της λίμνης, Μεταίχμιο 2011
Μια μέρα που έγινε νύχτα, Χριστάκης 2013
Ο βάτραχος και το φιλί, Μεταίχμιο 2013
Μια καρδιά στα δεξιά, Παρρησία 2014
Μεταφράσεις:
Καστοριάδης, Κορνήλιος, 1922-1997, Διάλογοι, Ύψιλον 2001
Verne, Jules, 1828-1905, Το Αιγαίο φλέγεται, Μαραθιά 2001
Loviny, Christophe, Κούβα όπως τη φωτογράφησε ο Κόρντα, Μεταίχμιο 2003
Loviny, Christophe, Κούβα, όπως τη φωτογράφισε ο Κόρντα, Μεταίχμιο 2003
De Guibert, Françoise, Larousse: Τα πρώτα μου γιατί;, Μεταίχμιο 2004
Bouin, Anne, Η πρώτη μου εγκλυκλοπαίδεια για τη φύση Larousse, Μεταίχμιο 2004
Brasseur, Philippe, 1001 δραστηριότητες για να αγαπήσω το βιβλίο, Μεταίχμιο 2005
Lisak, Frédéric, Δραστηριότητες για να ανακαλύψω τη φύση, Μεταίχμιο 2005
Συλλογικό έργο, Η πρώτη μου εγκυκλοπαίδεια για τα ζώα Larousse, Μεταίχμιο 2005
Salmon, Julien, Η σχολή του εγκλήματος, Κέδρος 2005
Horton, Andrew, Ο κινηματογράφος του απρόοπτου, Μαραθιά 2005
Boileau, Pierre, 1906-1989, Οι λύκαινες, Κέδρος 2005
El – Daïf, Rachid, Στο διάολο η Μέριλ Στριπ, Κέδρος 2005
Dugain, Marc, Η κατάρα του Έντγκαρ, Κέδρος 2006
Granotier, Sylvie, Ντοντό, Κέδρος 2006
Vandewiele, Agnes, Ιππότες και κάστρα, Ηλέκτρα 2007
Delalandre, Benoît, Μάγισσες και Σία, Ηλέκτρα 2007
Bouin, Anne, Ο χορός, Ηλέκτρα 2007
De Guibert, Françoise, Στο ζωολογικό κήπο, Ηλέκτρα 2007
De Guibert, Françoise, Τα ζώα στο αγρόκτημα, Ηλέκτρα 2007
De Guibert, Françoise, Το ποδόσφαιρο, Ηλέκτρα 2007
Bertrand, Philippe, Η μάχη των λαχανικών, Μεταίχμιο 2009
Chauvel, Pascal, Η πρώτη μου εγκυκλοπαίδεια για τις επιστήμες Larousse, Μεταίχμιο 2009
Magnier – Moreno, Marianne, Οι βασικές συνταγές μου: Ζαχαροπλαστική, Μεταίχμιο 2009
Black, Keda, Οι βασικές συνταγές μου: Μαγειρική, Μεταίχμιο 2009
Alemagna, Beatrice, Ένα λιοντάρι στο Παρίσι, Κόκκινο 2010
Τα πιο όμορφα νανουρίσματα του κόσμου, Κόκκινο 2010
Lisak, Frédéric, Δραστηριότητες για να ανακαλύψω τη φύση, Μεταίχμιο 2011
Brasseur, Philippe, 1001 δραστηριότητες για να αγαπήσω το βιβλίο, Μεταίχμιο 2014
Dieudonné, Cléa, Μεγάπολις, Κόκκινο 2015
Λοιποί τίτλοι:
Ο αρχισιδηρουργός, Ohnet, Georges, Εκδόσεις 2001 Μαραθιά
Όλοι οι μήνες είν’ καλοί, όλοι να ‘χουν την ευχή, Ημερολόγιο 2008, Εκδόσεις Αρμός 2007
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Εύης Γεροκώστα
Δείτε μερικά αποσπάσματα από αφηγήσεις της Εύης Γεροκώστα
Πέτρες που μιλούν και παραμύθια λένε
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης, το Πανεπιστήμιο Κύπρου φιλοξένησε την παραμυθού Εύη Γεροκώστα, η οποία έδωσε στις 27 Μαρτίου 2015 μια σειρά από παραστάσεις αφήγησης με τίτλο, «Πέτρες που μιλούν και παραμύθια λένε».
Όλα είναι παραμύθι: Η αφήγηση ως συμφιλίωση της παιδικής και της ενήλικης Λογοτεχνίας, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο Σεμιναρίου του Γραφείου Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης Π.Ε. Γ΄ Αθήνας.
Απόσπασμα από την παρουσίαση της Εύης Γεροκώστα στο διήμερο σεμινάριο Φιλαναγνωσίας
Μια μέρα που έγινε νύχτα, οπτικοποίηση του παραμυθιού σε μουσική σύνθεση του Γιάννη Μυγδάνη και εικόνες του Γιώργου Κούρτη
«Ένας κίτρινος λαστιχένιος δράκος βρέθηκε στα χέρια μου.
Άραγε έπεσε από την τσέπη κάποιου πιτσιρίκου που έτρεχε; Ξεχάστηκε σ’ ένα πάρκο, πάνω στις πλάκες ενός πεζοδρομίου;
Ή μήπως έπεσε από τον ουρανό;
Ποιος ξέρει.. Σημασία έχει ότι δυο χέρια τον άφησαν μέσα στα δικά μου.
Για μέρες τον είχα απέναντί μου.
Με κοίταζε και τον κοίταζα. Του μιλούσα κι εκείνος σώπαινε.
Μια μέρα που έγινε νύχτα, τον κοίταξα και με κοίταξε αλλιώτικα. Πήρα χαρτί, πήρα μολύβι.
Κι όλα ξεκίνησαν με μια λέξη.
Η μια λέξη έγινε δύο, τρεις, κι όλο μεγάλωνε…»
Είκοσι λεπτά
Στις 9 Οκτωβρίου 2008, στην ART 10 GALLERY, η παραμυθού Εύη Γεροκώστα και ο ζωγράφος Βαγγέλης Αγναντόπουλος, αφηγήθηκαν παραμύθια της αγάπης, ο καθένας με το δικό του τρόπο.
Το μήλο και το πορτοκάλι του Κωστή Γκιμοσούλη και Μια καρδιά στα δεξιά της Εύης Γεροκώστα
Έξι χρόνια μετά τα πρώτα “είκοσι λεπτά”, μία παράσταση που αγαπήσαμε πολύ, η Εύη Γεροκώστα αφηγείται δύο ιστορίες παραμυθογραμμένες, όση ώρα ο Βαγγέλης Αγναντόπουλος ζωγραφίζει, έχοντας ως πηγή έμπνευσης τη δεύτερη από αυτές. Ακούγονται οι ιστορίες “Το μήλο και το πορτοκάλι” του Κωστή Γκιμοσούλη και “Μια καρδιά στα δεξιά” της Εύης Γεροκώστα.
Ιστορίες μιας καρδιάς σε λάθος θέση
Με αφορμή το νέο της βιβλίο με τίτλο Μια καρδιά στα δεξιά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παρρησία η Εύη Γεροκώστα αφηγείται δικές της ιστορίες. Κάποιες έγιναν βιβλία, άλλες μένουν κρυφές και κρυμμένες. Όλες όμως ταξιδεύουν, με το στόμα… και την καρδιά. Ο Παναγιώτης Τερζάκης σε θεατρικό αναλόγιο, μετράει δώδεκα μικρές και μεγάλες στιγμές. Ο Δημήτρης Κατσούλης και ο Περικλής Τιμπλαλέξης στο βιολί, βρίσκουν εκείνο το λεπτό ραβδάκι που κρύβεται σε κάθε βιολί –την ψυχή του. Ο Γιάννης Μυγδάνης συνοδεύει με τις συνθέσεις του στο πιάνο και συναντά έναν λαστιχένιο δράκο, τη φωνή του ονείρου, έναν φεγγαροχτυπημένο, ένα πράσινο φόρεμα.
Η Τρουλίτα, παραμύθι από την Κρήτη
Αφήγηση από την καταπληκτική παραμυθού Εύη Γεροκώστα στα πλαίσια της 12ης Εβδομάδας Παιδικής Λογοτεχνίας Μονάχου και Νταχάου, στη Γερμανία.
Μαύρο μου Χελιδόνι
«Λευκά τριαντάφυλλα σπαρμένα σ’ ένα μονοπάτι, κρυσταλλένια βουνά, ένα σύννεφο που γίνεται ποτάμι ορμητικό, αγάπες που δεν χάνονται, παραμύθια, τραγούδια της ψυχής και μουσικές ξεχωριστές…. αφροαμερικάνικα gospel & spirituals, δημοτικά τραγούδια, ελληνικά παραμύθια και ινδιάνικες ιστορίες συνθέτουν ένα συναρπαστικό μουσικό ταξίδι από τα βουνά της Ηπείρου στον αμερικανικό Νότο».
O Παναγιώτης Τερζάκης τραγουδά και η Εύη Γεροκώστα μας λέει παραμύθια. Μαζί τους: ο Δημήτρης Κατσούλης στο βιολί , ο ΓιάννηςΜυγδάνης σε πιάνο και όργανο και η Νάνσυ Αγγελάκη στα κρουστά.
Greek Studies: The Story of Apollo and Daphne
***
Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΣ
***
Ο Ανδρέας Κούρτης γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Αποφοίτησε το 2008 από το α΄ εργαστήριο του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει στο ενεργητικό του ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, ενώ είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ε.Ε.Τ.Ε.).
