Και τι επίλογο να βάλεις σε αφιέρωμα για την Ίριδα Σαμαρτζή που να μην το έχεις πει στο “Γνωρίστε“, στη συνέντευξη μαζί της ή στα 24 βιβλία της που έχουμε παρουσιάσει στη βάση του ELNIPLEX; Η λύση ήταν οι δικοί της αγαπημένοι. Να μιλήσουν γι’ αυτήν. Χμ… Το έχουμε κάνει αρκετές φορές (και θα το ξανακάνουμε-απειλή ήταν αυτό). Ω, ναι! Αυτό είναι! Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου και η Αγγελική Δαρλάση ζωγραφίζουν για τη δική τους εικονογράφο, την αγαπημένη τους Ίριδα. Και ήταν το “με μεγάλη χαρά” που είπαν κι οι δυο τόσο φυσικό λες κι ήταν αυτοί οι εικονογράφοι.
“Σύγκριση μεγεθών” λοιπόν δια χειρός Αντώνη Παπαθεοδούλου και “Ο κόσμος της Ίριδας” δια χειρός Αγγελικής Δαρλάση.
“Στο μυαλό μου στριφογυρνούσε η ιδέα μιας πολύχρωμης, ατμοσφαιρικής σύνθεσης, με καράβια, δέντρα, πόλεις, ανθρώπους, ήρωες παραμυθιών και στη μέση, κεντρική μορφή, μια κοπέλα με κοτσιδάκια (μια από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες της Ίριδας είναι εκείνη με τα μαλλιά της κοτσιδάκια). Κάτι που να θυμίζει Ίριδα!
Μου άρεσε να ζωγραφίζω όταν ήμουν παιδί κι η ιδέα πως θα ζωγράφιζα κάτι να το αφιερώσω σ’ εκείνην με ενθουσίασε.
Δανείστηκα λοιπόν τις ξυλομπογιές, τις νερομπογιές, τους μαρκαδόρους των παιδιών μου κι άρχισα… για να διαπιστώσω σύντομα πως δεν μού ήταν καθόλου εύκολο. Το χέρι μου είχε «σκουριάσει», τα χρώματα δεν ταίριαζαν, η σύνθεση παραήταν πολύπλοκη κι εγώ μπλέχτηκα μέσα στις ιδέες μου.
Κι έτσι έκανα ένα «κόλπο» για να διασκεδάσω την απογοήτευσή μου. Μαζί με τα παιδιά μου παίξαμε με τα παστέλ και μετά τυπώσαμε, κόψαμε, κολλήσαμε, και νάσου ένα κολάζ με κάποιες από τις πολλές και πολυαγαπημένες ζωγραφιές της Ίριδας. (Μόνο την κοπέλα με τα κοτσιδάκια κατάφερα να ζωγραφίσω ).
Όχι ότι δεν το ήξερα βέβαια ∙ για να ζωγραφίζεις απλά κι ατμοσφαιρικά και ταυτόχρονα να καταφέρνεις να λες, να σημαίνεις τόσα πολλά, πρέπει να είσαι… η Ίρις Σαμαρτζή.
Καλύτερα, λοιπόν, εγώ να γράφω κι η Ίρις να ζωγραφίζει με τον ξεχωριστό, μοναδικό της τρόπο.”
Αγγελική Δαρλάση
