Αφού τραγουδήσαμε το περίφημο “Τραγούδι του χειμώνα” και στο μυαλό μας κάθισαν ώρα πολλή τα φωνήεντα που τρεις φορές το καθένα φωνάζαμε κι ύστερα άλλες τρεις, δηλαδή έξι, πήραμε τα σύμβολα από αυτές τις φωνούλες και τα γράψαμε με το δικό μας τρόπο. Κι ο δικός μας τρόπος ήταν ένας κόσμος ολάκερος που στροβιλιζόταν στο μυαλό μας και τον φανέρωσαν τα χέρια μας σε λίγες σπιθαμές χαρτιού. Τα παιδιά ζωγράφισαν όσα και όποια ήθελαν μετατρέποντάς τα σε ό,τι τους υπαγόρευε ο νους τους, δηλαδή η φαντασία τους. Δηλαδή έκαναν του κεφαλιού τους. Έτσι, μας προέκυψαν ανθρωπάκια, χελώνες, πιάτα, δέντρα, σαλιγκάρια, σουβλάκια και άλλα πολλά. Ένα σύμπαν ολόκληρο δηλαδή. Το Α έγινε δέντρο και κορίτσι και σπίτι. Το Ε έγινε κορίτσι, έγινε δώρο, ενώ δυο Ε κάθισαν εσκεμμένα αντίκρυ και έλεγαν τα νέα της ημέρας τους. Αυτός ο διάλογος των δύο Ε είναι από μόνος του μια δραστηριότητα. Το Ι έγινε δέντρο και σουβλάκι. Το Ο έγινε φάτσα και πιατάκι. Και πόσα άλλα μπορούν να γίνουν! Κοιτάξτε γύρω σας. Καλωσορίστε τα παιδιά στον κόσμο της φαντασίας. Και απλά..ξεκινήστε…
ΥΓ: Πάτα εδώ για να δεις το τραγούδι του χειμώνα.
