More
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_405
    patakis_oti thelw tha kanw banner_405x150
    ΑρχικήELNIPLEX+Είπαμε και είπανΓια τα... Παλιόπαιδα όλης της γης

    Για τα… Παλιόπαιδα όλης της γης

    paliopaido_epilogosΣτη χώρα που γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω ακόμα, οι ευκαιρίες για τα παιδιά και τους νέους δεν ήταν ούτε λίγες ούτε πολλές. Δεν ήταν λίγες οι ευκαιρίες, γιατί θυμάμαι τα αδέρφια μου -που είναι μισή προς μια γενιά μεγαλύτερα από μένα- να μου μιλούν για μια χώρα σχεδόν μηδαμινών ευκαιριών για όσους δεν είχαν πλάτες αλλά είχαν μια στάλα αξιοπρέπεια. Δεν ήταν πολλές, γιατί βλέπαμε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και ζηλεύαμε με το πλήθος τους. Μεγαλώσαμε με δύο οράματα, γενιές τώρα: λεφτά και σπουδές. Ένα από τα δύο τουλάχιστον, αν όχι και τα δύο. Κάποιοι τα κατάφεραν. Έκαναν λεφτά. Κάποιοι περισσότεροι σπούδασαν. Κάποιοι λίγοι τα συνδύασαν και τα δυο. Αλλά αν βάλεις τον περιορισμό “ελλειψη πλάτης, καβάτζας” και “άσε την αξιοπρέπεια στην άκρη”, τότε το ποσοστό λιγόστευε δραματικά.

    Στη Βενεζουέλα του Φέλιξ (ο ήρωας στο “Παλιόπαιδο” της Αγγελικής Δαρλάση), μόνο τα παιδιά των πλουσίων είχαν ευκαιρίες κι αυτές μάλλον τις αναζητούσαν σε άλλες χώρες, με σπουδές ή άλλες ανέσεις. Ένας συγκλονιστικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων όμως ήταν καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι του διπλού οράματος: ή αξιοπρεπής στην απόλυτη φτώχεια και φάτσα με την εξαθλίωση ή μέλος συμμορίας για να νιώσεις σπουδαίος στις μικροκλοπές ή τις μεγαλύτερες βαναυσότητες της συμμορίας.

    Σ’ εκείνα τα μέρη βρέθηκε ένας άνθρωπος που είχε ένα όραμα, αλύγιστη πίστη και 5-10 γερές καρδιές να χτυπούν δίπλα στη δική του. Ενέπνευσε, σε αντίξοες συνθήκες, χιλιάδες παιδιά, τα έκανε από μέλη συμμοριών “εγκλήματος”, μέλη μουσικών “συμμοριών” που παίρνουν τη ζωή σου και σου δίνουν μια άλλη να ζήσεις (στις περισσότερες περιπτώσεις τουλάχιστον).

    Αρκεί ένας άνθρωπος για να κάνει μερικές χιλιάδες από παλιόπαιδα, κανονικά παιδιά με μια κανονική ζωή; Αρκεί, ναι! Ίσως ακριβέστερα ένας με μερικούς ακόμα δίπλα του. Η ιστορία γράφεται από τρελούς, απροσάρμοστους, ονειροπόλους και α-συμβατικούς ανθρώπους. Ανθρώπους που δε βασανίζονται από το όνομα της μπάρας που θα καθίσουν το βράδυ να μεθύσουν και τους αρέσουν τα φεγγάρια, όχι τα δάχτυλα.

    Θύμωσα: “Και τότε, να πάρει, που είναι αυτός ο άνθρωπος; Γιατί δε γεννιέται κι ένας εδώ;”, αναρωτήθηκα. Τριάντα οκτώ χρόνια ζω κι έναν δεν είδα πουθενά. “Γιατί δε γεννιέται ένας Αμπρέου* κι εδώ πέρα, αν όχι έξω από το σπίτι μου, τουλάχιστον στη χώρα μου; Να πάρει ένα πόστο, μια θέση και αν δεν μας κάνει όλους μουσικούς μ’ ένα βιολί στο χέρι, τουλάχιστον να μας δώσει μια αγκριζάριστη προοπτική να την κυνηγήσουμε, να τη διεκδικήσουμε.”

    Είχα θυμώσει πολύ. Μερικές μέρες δε μιλούσα. Έψαχνα την απάντηση. Σε καμιά οθόνη δεν τη βρήκα. Όταν κάποτε κατάφερα να απαντήσω, σταμάτησα να θυμώνω.

    “Γιατί ο Αμπρέου της ζωής μας είσαι εσύ… κι εσύ… Α, κι εσύ! Μην περιμένεις τον Αμπρέου του σπιτιού, της πόλης και της χώρας σου. Μην τον προσμένεις από μακριά. Δε θα ‘ρθει ούτε απόψε. Γίνε εσύ αυτός. Βγες μπροστά. Ω, όχι. Δε σου ζητώ να βγεις στις οθόνες. Βγες μπροστά από τις σκιές. Φτιάξε ένα όμορφο δικό σου όραμα, ένα πεντακάθαρο “κάτι” που εσένα θα συναρπάσσει και άλλους θα βοηθήσει να πάρουν ένα δρόμο εκεί που τώρα υπάρχουν φράχτες. Κι αν δε σώσεις χιλιάδες, σίγουρα μπορείς να βοηθήσεις μερικούς γύρω σου. Και δε μιλώ για φιλανθρωπίες. Μιλάω για ανθρώπους, παλιόπαιδα…

    ΥΓ: Ευχαριστώ. Αγγελική Δαρλάση.

    * Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου: μουσικός και οικονομολόγος. Το 1975, μαζί με εθελοντές δασκάλους έφτιαξαν την πρώτη πρωτοποριακή ορχήστρα του El Sistema στη Βενεζουέλα. Ο σπόρος του έχει σήμερα πάνω από 150 παιδικές και νεανικές ορχήστρες και 500.000 παιδιά σε όλη τη Βενεζουέλα, μέλη κάποιας ορχήστρας. Περισσότερα εδώ.

    Δείτε: το ντοκιμαντέρ του Εξάντα και του Γιώργου Αυγερόπουλου

    ΥΓ2: Η φωτογραφία είναι τμήμα εικόνας της Ίριδας Σαμαρτζή από “Το Παλιόπαιδο” της Αγγελικής Δαρλάση, εκδόσεις Πατάκη, 2014.

    Απόστολος Πάππος
    Απόστολος Πάππος
    Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1976. Νηπιαγωγός. Κάποτε έφτιαξε το ELNIPLEX. Τώρα γράφει γι' αυτό μόνο όποτε του αρέσει κάτι.
    RELATED ARTICLES

    Most Popular