More
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 405x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 405x150
    ΑρχικήΕγώ & Οι ΆλλοιΣυναισθήματαΗ μοναξιά του χαρταετού

    Η μοναξιά του χαρταετού

    Τίτλος: Η μοναξιά του χαρταετού
    Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος
    Εικονογράφηση-ζωγραφικά σχόλια: Παναγιώτης Καρώνης
    Εκδόσεις: Το δόντι- Κοινοτοπία 

    monaxiaxartaetou_coverΤριακόσιες εξήντα τέσσερις μέρες. Τόσες χρειάζεται να περιμένει ένας χαρταετός για να ξαναβγεί στον ουρανό αντάμα με τους άλλους χρωματιστούς “συναδέλφους”. Αυτή η ακινησία τον σκοτώνει. Συνήθισε το σκοτάδι του, την απουσία, την ακινησία, τις πτήσεις που αργούν ένα χρόνο ακριβώς. Συνήθισε τον ήλιο που δεν τρυπώνει στο υπόγειο όπου είναι αποθηκευμένος παρά μόνο αν κάποια καταιγίδα ρίξει πάνω στο υπόγειο κανένα δέντρο κι ανοίξει κάποια ραγισματιά στα εύθραστα τοιχώματα.

    Φαντάζεται ταξίδια, εκεί που ενώνεται το κοντινό μπλε του ουρανού και της θάλασσας, εκεί που δεν ξέρεις αν κολυμπάς ή αν πετάς. Κάποτε, φτάνει εκείνη η μέρα. Η υπ’ αριθμόν 365 που περιμένει να τον σηκώσει κάποιο χέρι και να τον βγάλει έξω. Ο Ιάσονας και η οικογένειά του τον σήκωσαν ψηλά και πάλι. Κι η ζωή είναι τόσο όμορφη, έστω και σε αυτές τις τόσο μικρές, περιστασιακές δόσεις. Κι αν κράτησε λίγο, είναι γιατί αυτή μοιάζει να είναι η μοίρα των χαρταετών. Να γυρνούν στο υπόγειο τους περιμένοντας την επόμενη Καθαρά Δευτέρα.

    Ένα από τα πλέον λυρικά κείμενα που θα συναντήσει κανείς τα τελευταία χρόνια. Με γραφή ποιητική, λέξεις διαλεγμένες μακριά από το χωράφι των εύκολων και των υποκοριστικών, εικόνες και ατμόσφαιρα άλλοτε μουντές σαν τη διάθεση του κλεισμένου στο υπόγειο χαρταετού κι άλλοτε πολύχρωμες σαν το βλέμμα του από ψηλά όταν πετάει, ο συγγραφέας υφαίνει μια ιστορία με πλήθος συμβολισμών και όμορφων, όχι εύπεπτων μηνυμάτων για τη ζωή και τις ομορφιές της. Με φόντο τον ουρανό και τα νερά της Αχαϊας, ο εικαστικός Παναγιώτης Καρώνης συνοδεύει το κείμενο με κάμποσα εξαιρετικής αισθητικής ζωγραφικά σχόλια που όλο και πιο σπάνια συναντάς σε παιδικά βιβλία.

    Αν το πείτε με δικά σας λόγια, μπορείτε να το διαβάσετε και σε παιδιά 6 ετών όπως έκανα εγώ σήμερα. Αν μείνετε πιστοί στο κείμενο, “Η μοναξιά του χαρταετού” αναφέρεται σε παιδιά από 8-9 ετών μέχρι (ατού αυτό) και τα πλέον μεγάλα παιδιά που τους αρέσει να διαβάζουν εικονογραφημένες ιστορίες.

    Από τις αξιόλογες εκδόσεις Το δόντι-Κοινοτοπία.

    Απόστολος Πάππος
    Απόστολος Πάππος
    Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1976. Νηπιαγωγός. Κάποτε έφτιαξε το ELNIPLEX. Τώρα γράφει γι' αυτό μόνο όποτε του αρέσει κάτι.
    RELATED ARTICLES

    Most Popular