More
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 405x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 405x150
    ΑρχικήΒιβλίοΜην τα παρατάς!, της Μαρίας Πολύζου

    Μην τα παρατάς!, της Μαρίας Πολύζου

     

    Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 17+  – Bιβλίο θετικής ψυχολογίας

    «Από τη στιγμή που άρχισα να λέω και να ξαναλέω μέσα μου “δεν είμαι σώμα, είμαι ψυχή”, άρχισα να ελευθερώνομαι από όλα τα ανθρώπινα δεσμά».

    Μια καθηλωτική αυτοβιογραφία, μια ολοκληρωτική κατάθεση ψυχής από την Μαρία Πολύζου. Η ιστορία μιας γυναίκας που δεν τα παράτησε ποτέ.

    Περί τίνος πρόκειται

    Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτό το θηρίο που ονομάζεται καρκίνος, τρομάζεις. Σου δείχνει τα δόντια του κι εσύ κουρνιάζεις. Φοβάσαι πως ακόμα και ο παραμικρός ήχος, θα το θυμώσει, ακόμα και η ανάσα σου κόβεται σε κάθε του ορμητική κίνηση. Το φοβάσαι, για την ακρίβεια το τρέμεις, χάνεις τον έλεγχο της ζωής σου, τα όσα έχτισες με κόπο καταρρέουν σε μια στιγμή, κι εκείνο αγέρωχο και πονηρό προχωρά προς τον σφετερισμό του βασιλείου σου και χρίζεται απόλυτος κυβερνήτης και δικαστής σε μια δίκη που η απόφαση έχει παρθεί από εκείνο και μόνο εκείνο, δίχως να ‘χεις δικαίωμα να εναντιωθείς. Μιαν απόφαση που σε κατακερματίζει και σε οδηγεί στην καταστροφή και στο τέλος εκείνου του μέχρι πρότινος, δικού σου κόσμου βυθίζοντάς σε στο σκοτάδι της απόγνωσης.

    Μέσα μέσα στο φόβο σου και στις χαοτικές συνάψεις των σκέψεων σου , θα τρεμοπαίξει ένα μικρό φως, σαν μια μικρή πυγολαμπίδα που θα ρίξει το φως της σε αυτό το τρομερό θηρίο και εσύ θα το κοιτάξεις κατάματα, θα ορθώσεις το παράστημά σου, θα σταθείς στα πόδια σου, θα βρεις τη δύναμη να αρχικά να αντισταθείς, να πολεμήσεις. Κι όσο εσύ αντιστέκεσαι, η λάμψη αυτή θα γιγαντωθεί και θα κατακλύσει όλες τις εκφάνσεις του κόσμου σου, και τελικά θα μπορέσεις να πεις στο θεριό πως δεν το φοβάσαι. Και τότε εκείνο θα ξαφνιαστεί, στην αρχή δεν θα σε πιστέψει, θα αντισταθεί και θα πολεμήσει με όλη του τη δύναμη και τη βαρβαρότητα, θα φοβηθεί και τότε θα είναι η δική του σειρά να κουρνιάσει. Τότε θα του ρίξεις τη χαριστική βολή που θα φέρει την καταστροφή και το τέλος του δικού του κόσμου που δεν είναι άλλος από τον δικό σου σφετερισμένο.

    Εσύ ένας τόσο μικρός και αδύναμος πώς είναι δυνατόν να μεταμορφώθηκες σε έναν γενναίο και ατρόμητο μαχητή;

    Σίγουρα δεν ήταν κάποια καλή νεράιδα που σε λυπήθηκε ή κάποιο κόλπο ενός πανίσχυρου μάγου, ήταν αυτό το απροσδόκητο μικρό φως, αυτή η λάμψη που τρεμοπαίζει στον λαβύρινθο του μυαλού σου, και σου δείχνει πάντα πως αξίζει να πολεμήσεις, και δεν είναι άλλη από την ελπίδα.

    Την ημέρα που έμαθα ότι έχω καρκίνο του μαστού η κόρη μου, Αγάπη, έδινε το τελευταίο μάθημα στις Πανελλήνιες. Την ημέρα που με έβαλαν στο χειρουργείο και ενώ ήμουν ήδη ξαπλωμένη στη χειρουργική κλίνη έτοιμη για την επέμβαση αφαίρεσης του κακοήθους όγκου στο στήθος μου μαζί με καμιά 20αριά λεμφαδένες έγινε σεισμός 5,1 ρίχτερ στην Αθήνα……Λίγο πριν τον καρκίνο, ένιωθα ότι διένυα την καλύτερη φάση της ζωής μου……έλεγα από μέσα μου «καλά τα κατάφερες μέχρι εδώ…..»

    Εστιάζοντας

    Η Μαρία Πολύζου, η κορυφαία Ελληνίδα μαραθωνοδρόμος από πολύ νωρίς βίωσε τη σκληρότητα, τη βιαιότητα και τον φόβο ο οποίος κατέλαβε τη ζωή της. Από τα παιδικά της χρόνια ένιωσε στο πετσί της, τι σημαίνει ενδοοικογενειακή βία, σεξουαλική κακοποίηση και εκφοβισμός, τρομοκρατία, εξαθλίωση, φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός. Έπρεπε να βρει μια διέξοδο, έτρεχε, έτρεχε μακριά, δραπέτευε από από το πόνο, από την ντροπή, από την ενοχή, από την προσωπική της κόλαση. Ήταν ένοχη; Όχι δεν ήταν, ήταν απλά ένα παιδί που προσπαθούσε να προσαρμοστεί στα κακώς κείμενα της εποχής. Ήταν καλή στο τρέξιμο, άλλωστε είχε προπονηθεί να τρέχει μακριά από τον σκοτεινό κόσμο που την κατάπινε. Αυτό της το ταλέντο στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων, την βοήθησε να τρέξει μακριά από κάθε θλίψη, να υπερπηδήσει τα εμπόδια, να τολμήσει, να αγωνιστεί, να πετύχει σπουδαίες νίκες, να καταφέρει το ακατόρθωτο, να γράψει τη δική της ιστορία και να ονειρευτεί έναν κόσμο διαφορετικό και τελικά να κερδίσει τον σημαντικότερο αγώνα της ζωής της, τον καρκίνο.

    «Αποφάσισα ότι δεν θα έκανα τη χάρη στον καρκίνο να μου αλλάξει χαρακτήρα. Θα παρέμενα αισιόδοξη και παθιασμένη για τη ζωή. Αν και , θα πρέπει να ομολογήσω, ήταν μια μεγάλη πρόκληση το να παρατηρώ σαν τρίτος τον εαυτό μου, το πώς έβρισκε το κουράγιο να γελάει μέσα σε όλα αυτά που συνέβαιναν γύρω μου και μέσα μου».

    Το 2010 συμπληρώθηκαν 2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα και έτσι η Μαρία Πολύζου θέλοντας να τιμήσει αυτή τη μεγάλη στιγμή της ελληνικής ιστορίας, το 2008 και σε ηλικία 42 ετών αναβίωσε τον Φειδιππίδειο άθλο, τρέχοντας 524 χμ. από την Αθήνα έως την Σπάρτη και από εκεί στον Μαραθώνα, ξεπερνώντας τα όρια του σώματος και της λογικής και έγινε η πρώτη γυναίκα που κατάφερε το ακατόρθωτο.

    «Το να δηλώνω “μαραθωνοδρόμος” είναι αυτό που με προσδιορίζει, είναι η βασική ιδιότητά μου, η ταυτότητά μου. Όχι μόνο ως αθλήτριας, αλλά γενικότερα».

    Μια καθηλωτική αυτοβιογραφία, μια ολοκληρωτική κατάθεση ψυχής από την Μαρία Πολύζου, μια γροθιά στο στομάχι από μια πραγματική αγωνίστρια, μια μαχήτρια, μια μαραθωνοδρόμου όχι μόνο των αθλητικών αγώνων και τα πρωταθλημάτων αλλά και του χαοτικού αλλά όμορφου και απροσδόκητου αγώνα της ζωής, Η ιστορία μιας γυναίκας που δεν τα παράτησε ποτέ.

    «Τώρα θα τρέξεις. Και θα τρέξεις καλύτερα από ποτέ».

    Η Μαρία δεν φοβάται να μιλήσει, δεν ντρέπεται πια, έχει συγχωρήσει, έχει λυτρωθεί. Η ανάγκη της να ζήσει την έσπρωχνε να αγωνιστεί για άλλη μια φορά, να μην τα παρατήσει ούτε για μια στιγμή, να τρέξει στο τέρμα και να στεφθεί νικήτρια. Η ζωή της χαμογελούσε και πάλι.

    «Στις 10 Απριλίου του 2020 έκανα την τελευταία ακτινοβολία. Επισήμως είχα φτάσει στο τέρμα της θεραπείας. Ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Μαραθωνίου Δρόμου –εντελώς κατά σύμπτωση. Αλλά κοίταξα καλύτερα το ημερολόγιό μου. Και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ο αγώνας μου ενάντια στον καρκίνο κράτησε 42 εβδομάδες. «Αποκλείεται» σκέφτηκα. «Ή έχω κάνει λάθος υπολογισμό ή κάποιος μου κάνει πλάκα». Ο μαραθώνιος, ο καρκίνος, ο αριθμός 42. Η ζωή μου».

    Από τις εκδόσεις Key Books

    Το Soundtrack του βιβλίου

    Νίκος Πορτοκάλογλου – Μην Τα Παρατάς

    Anna Vissi – Demones

    Παντελής Θαλασσινός – Ελπίδα | Pantelis Thalassinos – Elpida

    TAYTOTHTA
    Τίτλος: Μην τα παρατάς!
    Συγγραφέας: Μαρία Πολύζου
    Συνεργάτης: Βασίλης Τσακίρογλου
    Εκδόσεις: Key Books, Οκτώβριος 2021
    Επιμέλεια: Ντόση Ιορδανίδου
    Φωτογραφία εξωφύλ: Παντελής Ζερβός
    Σελίδες: 408
    Μέγεθος: 14 Χ 20,5
    ISBN: 978-618-5265-58-8

     

    Κατερίνα Γούδα
    Κατερίνα Γούδα
    Εικαστικός, Craft Maker
    RELATED ARTICLES

    Most Popular