Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια νέα δασκάλα, με μορφή και ψυχή Αγγελική, στο νησί του ήλιου όπου ζούσε κι εργαζόταν, πέρσι τέτοια εποχή, είπε στα πιτσιρίκια της τάξης της να ζωγραφίσουν την Άνοιξη. Η Εύα κι ο Λαέρτης ζωγράφισαν δέντρα, λουλούδια, πουλιά και πεταλούδες … ο Φίλιππος κρυφοκοίταξε και μουτζούρωσε το χαρτί του, δεν ήξερε να κάνει την Άνοιξη όπως οι άλλοι.
Η δασκάλα του έγινε η αφορμή για έναν περίπατο – εξερεύνηση με σκοπό να ανακαλύψει την Άνοιξη με τα χέρια του αγγίζοντας τα δέντρα και τα λουλούδια, με τη μυτούλα του μυρίζοντας τις ευωδιές, με τα αφτιά του ακούγοντας τους ήχους και τέλος με τα μάτια του, που όμως βλέπουν με τον μοναδικά δικό τους τρόπο…Σειρά είχαν οι ζωγράφοι Τσαρούχης, Renoir, Waterhouse, Miller, Botticelli…παρέλασαν μπρος από τα μάτια του, ζωντανή απόδειξη ό,τι βλέπουμε, ζούμε, εκφράζουμε τα πράγματα με τον δικό μας μοναδικό, προσωπικό τρόπο. Από τότε ακόμα και τις ηλιόλουστες μέρες του χειμώνα, ο Φίλιππος αρματώνεται μαρκαδόρους, πινέλα και χαρτιά και ζωγραφίζει, τι άλλο; την Άνοιξη, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Προτείνουμε να φτιάξετε στην τάξη σας ένα λεύκωμα αφιερωμένο στην Άνοιξη, προτρέποντας τα παιδιά να χρησιμοποιήσουν διαφορετικές τεχνικές, ανακαλύπτοντας τον προσωπικό τους τρόπο έκφρασης… Κόπιες έχουμε πολλές, τα πρωτότυπα μας λείπουν…
Αφιερωμένο σε σένα Κική, με την ευχή να φέρνεις πάντα στην τάξη σου την άνοιξη!
Πίνακας: The Flower Picker, πίνακας του John William Waterhouse, 1900
