More
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_405
    patakis_oti thelw tha kanw banner_405x150
    ΑρχικήΧΛ-20224-7 ετώνΠάμε, γιαγιά! του Ζιλ Μπομ (εικ.: Αμαντίν Πιού)

    Πάμε, γιαγιά! του Ζιλ Μπομ (εικ.: Αμαντίν Πιού)

    Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 4+ (target 5-7) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά

    Το προηγούμενο βιβλίο των δύο δημιουργών, το Παλμίρ, βρέθηκε στη Χρυσή Λίστα του ELNIPLEΧ, όντας ένα από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς αλλά και των τελευταίων ετών.

    Δεν την λες και εύκολο άνθρωπο τη γιαγιά. Κάθε φορά που πηγαίνει στο σπίτι της πρέπει να τηρήσει ένα πλήθος από κανόνες. Να βγάλει τα παπούτσια, να φάει δύο φορές από όλα τα φαγητά. Το πρωί ανοίγει τέρμα τα παράθυρα, αερίζει, σφουγγαρίζει και του φτιάχνει πρωινό.

    Σήμερα δανείστηκε ένα ποδήλατο από τον γείτονα για να τον μάθει ποδήλατο. Του αρέσει πολύ. Μέχρι τη στιγμή που πήρε ένα κατσαβίδι και του έβγαλε τις βοηθητικές ρόδες. Εκεί άρχισαν τα ζόρια. Πρέπει να μάθει κανονικό ποδήλατο. Η γιαγιά το εννοεί. Τούμπα! Πάρτον κάτω! Αλλά η γιαγιά επιμένει. Ο μικρός κλαίει. “Δεν κάνει το ποδήλατο για μένα”, φωνάζει.

    Σιγά σιγά ο μικρός τα καταφέρνει όλο και καλύτερα με το ποδήλατο. Η γιαγιά τα έχει καταφέρει. Υπάρχει όμως ένα μυστικό που ο μικρός καταλαβαίνει. Και ανταποδίδει με τρόπο μοναδικό στη γιαγιά την αγάπη που του δείχνει…

    Συγκινούν ξανά ο Ζιλ Μπομ και η Αμαντίν Πιου μετά τον καθηλωτικό Παλμίρ. Αυτή τη φορά η προσοχή του επιτυχημένου διδύμου δημιουργών στρέφεται στις γιαγιάδες και τη σχέση τους με τα εγγόνια τους. Μια γιαγιά (γουρουνίτσα) στρατηγός, κέρβερος κανονικός, με πρόγραμμα σχεδόν ψυχαναγκαστικό, σαν τις πολλές γιαγιάδες που είδαμε στις γειτονιές ή και στα σπίτια μας. Γιαγιάδες που όλα περνούσαν από τα χέρια τους, συχνά και η διαπαιδαγώγηση των εγγονιών τους. Η γιαγιά αψηφά την όποια κούρασή της. Θα μάθει στο εγγόνι της ποδήλατο. Κανονικό ποδήλατο, χωρίς βοηθητικές. Δεν υποχωρεί, δεν κάμπτεται από τις διαμαρτυρίες του εγγονού. Είναι εκεί, άκαμπτη αλλά βοηθητική, να δώσει στήριγμα στις απογοητεύσεις και τις αμφιθυμίες του μικρού της.

    Τα καταφέρνει. Και κάπου εδώ, ο Μπομ και η Πιου μας στέλνουν μερικές χιλιάδες μικροκύματα συγκίνησης, αφού με μια ανατροπή και ένα μαγικό τρικ μεταμορφώνουν μια όμορφη ιστορία γιαγιάς και εγγονού σε μια ευφυή σχέση αγάπης, ανταπόδοσης, δια βίου μάθησης, καθώς ο μικρός διαπιστώνει ότι η γιαγιά δεν ξέρει ποδήλατο και αναλαμβάνει ο ίδιος να λύσει αυτόν τον γρίφο και να της δώσει τη χαρά που έχει ανάγκη. Αυτό το εύρημα αναβαθμίζει αυτήν την ούτως ή άλλως αψεγάδιαστη ιστορία και γυμνάζει με χαρά τον σάκο της καρδιάς των αναγνωστών, πρώτα των μεγαλύτερων που θα χαμογελάσουν ίσως και λίγο δάκρυ στην άκρη των ματιών, κατόπιν των μικρών που βρίσκουν μέσα στη μαγεία των εικόνων της Πιου και την ρεαλιστική απλότητα της ιστορίας μια ιστορία με χιούμορ και συναισθηματική ένταση, που τόσο αρέσει στα παιδιά ως στοιχείο.

    Πίσω από κάθε άκαμπτη και ανυποχώρητη στάση μιας γιαγιάς, πρέπει να δούμε αν τυχόν -και είναι συχνό- ανασαίνει μια στιβαρή απόφαση να σε μάθει, να σε στήσει όρθιο και περήφανο στον κόσμο, να σου χαρίσει αυτονομία, αυτοπεποίθηση, δεξιότητες, χαρά. Αυτές τις γιαγιάδες (=μαμάδες, παππούδες, μπαμπάδες κτλ) να τους κατανοούμε. Γιατί το πολύ το χαϊδολόγημα (μην το μπερδεύουμε με την αγάπη) δε θα σε μάθει να στέκεσαι.

    Οι εικόνες της Αμαντίν Πιου μαγεύουν, διδάσκουν καλαισθησία. Τι είναι αυτή ε; Είναι πράγματα ταιριαστά μεταξύ τους, είναι γραμμές και μορφές και γωνίες εστίασης και λήψης που δεν φοβούνται, που πειραματίζονται, που συνταιριάζονται, που χαρίζουν έναν οπτικό πλούτο σε αυτήν την παράλληλη αφήγηση που πραγματοποιούν. Άλλοτε με λιτότητα, άλλοτε με λεπτοδουλεμένες λεπτομέρειες, με αντιθέσεις κυρίως γύρω από το σώμα-περίγραμμα της γιαγιάς και το ποδήλατο, η Πιου δεν σε αφήνει να απαγκιστρωθείς εύκολα από τις εικόνες της, ακόμα και μεμονωμένα αντικείμενα.

    Προτείνεται!

    Για αναγνώστες από 4-4,5 μέχρι 7 περίπου ετών.

    Εκδόσεις Διάπλαση.

    Απόσπασμα

    Διακρίσεις

    Με μια ματιά

    • Συγκινούν ξανά ο Ζιλ Μπομ και η Αμαντίν Πιου μετά τον καθηλωτικό Παλμίρ. Αυτή τη φορά η προσοχή του επιτυχημένου διδύμου δημιουργών στρέφεται στις γιαγιάδες και τη σχέση τους με τα εγγόνια τους. Μια γιαγιά (γουρουνίτσα) στρατηγός, κέρβερος κανονικός, με πρόγραμμα σχεδόν ψυχαναγκαστικό, που αψηφά την όποια κούρασή της γι να μάθει στο εγγόνι της ποδήλατο, άκαμπτη αλλά βοηθητική, να δώσει στήριγμα στις απογοητεύσεις και τις αμφιθυμίες του μικρού της.
    • Ο Μπομ και η Πιου μας στέλνουν μερικές χιλιάδες μικροκύματα συγκίνησης, αφού με μια ανατροπή και ένα μαγικό τρικ μεταμορφώνουν μια όμορφη ιστορία γιαγιάς και εγγονού σε μια ευφυή σχέση αγάπης, ανταπόδοσης, δια βίου μάθησης.
    • Οι εικόνες της Αμαντίν Πιου μαγεύουν, διδάσκουν καλαισθησία.

    Το Soundtrack του βιβλίου

    Ragtime – Νίκος Πλατύραχος

    Κώστας Μακεδόνας – Το ποδήλατο – Official Video Clip

    Γιάννης Μαρκόπουλος – Τα ποδήλατα (ορχηστρικό) – Official Audio Release

    TAYTOTHTA
    Τίτλος: Πάμε, γιαγιά!
    Τίτλος πρωτοτύπου: Allez, mémé!
    Συγγραφέας: Ζιλ Μπομ
    Εικονογράφος: Αμαντίν Πιού
    Εκδόσεις: Διάπλαση, Νοέμβριος 2021
    Μετάφραση: Αλέξανδρος Πανούσης
    Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Αγάπη Σωτηροπούλου
    Σελίδες: 44
    Μέγεθος: 22 Χ 28
    ISBN: 978-960-567-257-7

     

    Κατερίνα Χατζηανδρέου
    Κατερίνα Χατζηανδρέου
    Νηπιαγωγός, εμψυχώτρια. Υπεύθυνη του ELNIPLEX
    RELATED ARTICLES

    Most Popular