Το φθινόπωρο είναι ίσως η πλέον αγαπημένη εποχή των περισσότερων ζωγράφων και των συγγραφέων. Η αλλαγή της φύσης, η ανάδυση των δεκάδων γήινων αποχρώσεων που αρχίζουν να σκεπάζουν το καλοκαίρι και να προμηνύουν χειμώνα, αυτή η φυσική αποδόμηση της ύλης. “Το φθινόπωρο μας γοητεύει με τη βουβή του επίκληση να συμπονέσουμε την αποσύνθεσή του”, είχε διατυπώσει έξοχα ο ποιητής Robert Browning. Αυτός ο θλιμμένος χορός της φύσης, μεταξύ του ενθουσιώδους καλοκαιριού και του εσωστρεφούς χειμώνα, το φθινόπωρο που πραγματικά ή θα σε βρει απέναντί του ή ως τον μεγαλύτερο θαυμαστή του, μέσες λύσεις για αυτό δεν υπάρχουν. Ας δούμε πώς το ζωγράφισαν μερικοί από τους κορυφαίους ζωγράφους όλων των εποχών. Προσέξτε τις τεχνοτροπίες και τις προσεγγίσεις αλλά και το πάθος ορισμένων (π.χ. Βαν Γκογκ) με τα θέματα του φθινοπώρου.
Συλλέξαμε 27 πίνακες με μεγάλη βοήθεια από τη Wikipedia και την Wikiart.
Ο Ουταγκάουα Χιρόσιγκε υπήρξε ένας από του σημαντικότερους Ιάπωνες καλλιτέχνες της τέχνης ουκίγιο-ε, ένα είδος ξυλογραφίας και ζωγραφικής που άνθισε από τον 17ο εώς τον 20ο αιώνα στην Ιαπωνία. Το Ουκίγιο παραπέμπει στην νεανική κουλτούρα που κυριάρχησε στα αστικά κέντρα του Έντο (σημερινό Τόκυο), του Κιότο και της Οζάκα.
Ο Έγκον Σίλε (1890-1918) ήταν Αυστριακός ζωγράφος, προστατευόμενος του Γκούσταβ Κλιμτ. Πρόλαβε στα ελάχιστα χρόνια που έζησε να αποτυπώσει την ένταση του εξπρεσιονισμού και της Αρ Νουβό από τα οποία ήταν επηρεασμένος.
