More
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_1068
    patakis_oti thelw tha kanw banner_1068x150
    patakis_To_vivlio_twn_fovwn_banner_405
    patakis_oti thelw tha kanw banner_405x150
    ΑρχικήΜουσικήΑπό ένα τραγούδι έρχομαιΤζίτζικας, ο παρεξηγημένος καλλιτέχνης της ζωής

    Τζίτζικας, ο παρεξηγημένος καλλιτέχνης της ζωής

    Ο παρεξηγημένος καλλιτέχνης της ζωής. Ο τραγουδιστής και υμνητής της ομορφιάς που χλευάστηκε ως τεμπέλης, ανοργάνωτος, απρονόητος, που ασχολείται με ανόητα πράγματα. ΔΕ ΘΑ ΜΑΘΩ αυτήν την ανόητη οπτική στα παιδιά μου.

    Αν η ζωή είναι μόνο προγραμματισμός και πρόνοια, εργασία χωρίς χαρά, ιδρώτας χωρίς τραγούδι και όλα υπολογισμένα, τότε περίμενε λίγο να δούμε τι θα σου μείνει από τον προγραμματισμό σου. Όχι! Δεν υποτιμούμε τα όνειρα, το ενδιαφέρον για το μέλλον, τη διορατικότητα. Μα μην υποτιμάτε με τη σειρά σας το ρόλο του τραγουδιού και της τέχνης γενικότερα στη ζωή, του ανθρώπου που γνωρίζει την τέχνη του γλεντιού. Σε καμία άκρη δε βρίσκεται η αλήθεια, όπως συνήθως συμβαίνει με τις άκρες. Τα απόλυτα ηθικοδιδακτικά μηνύματα πολλών παλιών ιστοριών και μύθων έχουν συνήθως μία πλευρά: το εργατικό μυρμήγκι που δικαιώθηκε εν αντιθέσει με τον τζίτζικα τον “τεμπέλη”, η φιλότιμη χελώνα που νίκησε τον υπερφίαλο λαγό, ο γάιδαρος που δεν πείστηκε από την πονηρή αλεπού και άλλα πολλά. Σε πολλούς μύθους το μήνυμα είναι ισχυρό. Σε άλλους, όπως στην περίπτωση του μέρμηγκα και του τζίτζικα, μπάζει νερά.

    Ζήτω ο τζίτζικας ο τραγουδιστής, ο καλλιτέχνης της ζωής, αυτός που όσο εμείς δουλεύαμε και ιδρώναμε, μας διασκέδαζε κι έκανε πιο υποφερτό τον μόχθο μας. Αυτός που ξεχασμένος στη μέθη του γλεντιού και του τραγουδιού του, ξέμεινε από καύσιμα κι εμείς οι εργατικοί του ρίξαμε το ανάθεμα “πέθανε τώρα”. Δε μου αρέσει αυτό το μήνυμα. Είναι απόλυτο, μονοδιάστατο και…κακομούτσουνο.

    Τρία τραγούδια λοιπόν με τα τζιτζίκια, τους μεθυσμένους γλεντζέδες του καλοκαιριού, θα μας βάλουν στον ίσιο δρόμο. Το ένα καλύτερο από το άλλο. Διαλέξτε, ακούστε, τραγουδήστε.
    (η φωτογραφία εξωφύλλου είναι κατασκευές τζιτζικιών από τους ιστότοπους crackofdawncrafts.blogspot.com, 5orangepotatoes.com, artwithmre.com, funfamilycrafts.com, papercraftsquare.com, papercraftsquare.tumblr.com)

    Ο τζίτζικας
    Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
    Ποίηση: Ζαχαρίας Παπαντωνίου
    Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης-Ελεονόρα Ζουγανέλη=Παιδ. Χορωδία 9ου Δ.Σ. Κορυδαλλού
    Δίσκος: Παραμυθοτράγουδα

    Πού είσαι τάχα εδώ κοντά μου,
    τζίτζικά μου, τζίτζικά μου,
    πού είσαι τάχα σκαλωμένος
    και λαλείς ευτυχισμένος;

    Τι χαρούμενος που θα ’σαι!
    Μες στην πράσινη μουριά μου
    τραγουδείς κι αποκοιμάσαι,
    τζίτζικά μου, τζίτζικά μου!

    Τραγουδείς το μεσημέρι,
    τζίτζικά μου, τζίτζικά μου,
    τραγουδείς το καλοκαίρι
    που στον κήπο σ’ έχει φέρει.

    Τραγουδείς πολύ κοντά μου.
    Στον κορμό, στον κλάδο να ’σαι;
    Δε σε πιάνω, μη φοβάσαι,
    τζίτζικά μου, τζίτζικά μου!

    ***
    Το τραγούδι του τζίτζικα κιθαριστή
    Μουσική-Ερμηνεία: Παντελής Θαλασσινός
    Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
    Δίσκος: Το τραγούδι της μαγικής μαργαρίτας

    Είμαι ο μάγος του μεσημεριού,
    ο γόης του καλοκαιριού
    χρυσός αέρας γίνομαι
    και σε κουτί δε κλείνομαι.
    Ένα τραγούδι μαγικό,
    μπαίνω σε κήπο μυστικό
    να γίνεις το λουλούδι μου
    π’ ανθίζει στο τραγούδι μου

    Να `σαι η μπλε μου μαργαρίτα
    κι όταν μου λεν τα μάτια “κοίτα”
    Θεέ μου, θα πω,
    Θεέ μου, θα πω
    θα γέρνει ο ουρανός στο χώμα
    και σαν της θάλασσας το χρώμα
    θα σ’ αγαπώ,
    θα σ’ αγαπώ

    Είμαι ο τζίτζικας τραγουδιστής,
    του ανέμου ο κιθαριστής
    με άσπρο φως τυλίγομαι,
    σου τραγουδώ και κρύβομαι.
    Πάνω σε χαμηλό κλαδί
    μέχρι η καρδιά σου να με δει
    να γίνεις το λουλούδι μου
    π’ ανθίζει στο τραγούδι μου.

    Να `σαι η μπλε μου μαργαρίτα
    κι όταν μου λεν τα μάτια “κοίτα”
    Θεέ μου, θα πω,
    Θεέ μου, θα πω
    θα γέρνει ο ουρανός στο χώμα
    και σαν της θάλασσας το χρώμα
    θα σ’ αγαπώ,
    θα σ’ αγαπώ.
    Κι αν θες να φύγεις κάποια μέρα,
    θα σου χαρίσω τον αέρα
    και τα φτερά,
    και τα φτερά.
    Όμως να μη κοιτάξεις πίσω
    να μη με δεις και σε λυπήσω
    μες τη χαρά,
    μες τη χαρά

    ***

    Τα τζιτζίκια
    Μουσική: Λίνος Κόκκοτος, Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
    Ερμηνεία: Μιχάλης Βιολάρης
    Δίσκος: Το θαλασσινό τριφύλλι

    Η Παναγιά τα πέλαγα
    κρατούσε στην ποδιά της.
    Την Σίκινο, την Αμοργο
    και τ’ άλλα τα παιδιά της.

    Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
    γεια σας κι η ώρα η καλή.
    Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
    Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.

    Ζει και ζει και ζει …..
    ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

    Απο την άκρη του καιρού
    και πίσω απ’ τους χειμώνες
    άκουγα σφύριζε η μπουρού
    κι έβγαιναν οι Γοργόνες.

    Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
    γεια σας κι η ώρα η καλή.
    Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
    Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.

    Ζει και ζει και ζει …..
    ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

    Κι εγώ μέσα στους αχινούς
    στις γούβες στ’ αρμυρίκια
    σαν τους παλιούς θαλασσινούς
    ρωτούσα τα τζιτζίκια:

    Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
    γεια σας κι η ώρα η καλή.
    Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
    Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί.

    Ζει και ζει και ζει …..
    ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

    Απόστολος Πάππος
    Απόστολος Πάππος
    Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1976. Νηπιαγωγός. Κάποτε έφτιαξε το ELNIPLEX. Τώρα γράφει γι' αυτό μόνο όποτε του αρέσει κάτι.
    RELATED ARTICLES

    Most Popular