Τεράστια έκταση δόθηκε από “πατριωτικά” σάιτ σε ένα ποίημα που δόθηκε από νηπιαγωγό σε παιδί νηπιαγωγείου στο νομό Δράμας.
Το θέμα ξεκίνησε από κάποιο συγγενικό πρόσωπο του παιδιού που έλαβε το ποίημα το οποίο έβγαλε την ιστορία στα social media γράφοντας: «Είναι ρε παιδιά δυνατόν η Ελληνική σημαία να θυμίζει το ουράνιο τόξο σαν την LGBT κοινότητα;»
Στην έρευνα των έγκριτων ellinikahoaxes.gr είδαμε τη συλλογή καταπληκτικών σχολίων και δημοσιεύσεων όπως αυτό:
Ή σαν αυτό:
Ο Δραμινός δημοσιογράφος Σπύρος Λάτσας βρήκε και δημοσίευσε το κείμενο που “αναστάτωσε” διάφορους στην πόλη της Δράμας.
Ας μας επιτραπεί να παραθέσουμε αυτούσια όλο το κείμενο της γιορτής της νηπιαγωγού από τη Δράμα (έτσι όπως το πήρε ο κύριος Λάτσας) για να δούμε που βρίσκονται τα ουράνιο τόξα, οι γκέι κοινότητες και οι υβριδικοί πόλεμοι εναντίον της πατρίδας μας.
ΠΡΟΣΩΠΑ
Ήλιος
Ελλάδα
Υφάντρα
Έλληνες
Ελληνοπούλες
ΣΤΟΛΕΣ
Ήλιος: Βλ. Η Ελλάδα και το Περιστέρι.
Ελλάδα: Βλ. Η Ελλάδα και το Περιστέρι. •
Υφάντρα: Μακριά φούστα υφαντή, πουκάμισο με φαρδιά
μανίκια, ποδιά κεντημένη και στο κεφάλι μαντίλι.
Έλληνες: Τσολιάδες.
Ελληνοπούλες: Αμαλίες.
ΣΚΗΝΗ 1η
Η Ελλάδα κάθεται σ’ ένα βραχάκι προβληματισμένη.
Ο Ήλιος την κοιτά περίεργα από τη θέση του.
Ποια είσαι, όμορφη κυρά;
Τι θες εδώ στην ερημιά;
Μέρες και μέρες σε κοιτώ
κι είσαι θλιμμένη, εγώ θαρρώ.
(Ελλάδα)
Η Ελλάδα είμαι Ήλιε μου,
η Ελλάδα η ξακουσμένη!
Εγώ που φώτα έδωσα
σ’ όλη την οικουμένη.
Βλέπεις εσύ από ψηλά
τι κάνουν τα παιδιά μου.
Τα’ ακούω που μαλώνουνε
και σκίζεται η καρδιά μου.
Θέλουν να φτιάξουν σύμβολο
Ελληνική Σημαία,
μα διαφωνούν στα χρώματα
σε κάθε τους παρέα.
ΣΚΗΝΗ 2η
(Ακούγονται φωνές και μπαίνουν μέσα Έλληνες και Ελληνοπούλες. Κρατούν σημαίες σε διάφορα χρώματα.)
Πράσινη σημαία θέλω,
σαν τα δέντρα, τα βουνά,
σαν τα χόρτα στο λιβάδι
και τα φύλλα στη μουριά.
(2ος Έλληνας) (Κρατά κόκκινη σημαία.)
Κόκκινη σημαία θέλω,
σαν τα ρόδα στη ροδιά,
σαν τα κόκκινα κεράσια
και τα μήλα στη μηλιά.
(3ος Έλληνας )(Κρατά μπλε σημαία.)
Μπλε να είναι η σημαία,
σαν το κύμα στα βαθιά
και σαν τ’ ουρανού το χρώμα
όταν έχει ξαστεριά.
(1η Ελληνοπούλα) (Κρατά κίτρινη σημαία.)
Κίτρινη όμοια με το στάχυ,
χρώμα του καλοκαιριού,
κίτρινη σαν το χρυσάφι
σαν μαλλάκια του μωρού.
(2η Ελληνοπούλα) (Κρατά σημαία με ρίγες διάφορα χρώματα.)
Άσπρη, κόκκινη, γαλάζια
πράσινη και κοραλλί,
σαν ουράνιο τόξο να ‘ναι
η Σημαία η ελληνική.
(Ελλάδα)
Μη μαλώνετε, παιδιά μου,
σταματήστε τις φωνές.
Αχ, βουίζουνε τ’ αυτιά μου,
πάψτε τις υπερβολές.
Εσύ, Ήλιε μου, τι λες;
Σαν κοιτάζω την Ελλάδα
κάθε μέρα από ψηλά,
δύο χρώματα χορεύουν
στη δική μου τη ματιά.
Το ολόλευκο το χιόνι
πάνω στα ψηλά βουνά
και το όμορφο γαλάζιο
απ’ το κύμα στ’ ανοιχτά.
ΣΚΗΝΗ 3η
(Μπαίνει η ελληνίδα υφάντρα.)
(Υφάντρα)
θα υφάνω εγώ, κυρά μου,
με τα χρώματα αυτά
μια σημαία λευκή, γαλάζια
να τη δουν και τα παιδιά.
(Έλληνες)
Φέρτη γρήγορα, υφάντρα!
Όλοι μαζί
Να διαλέξουμε σωστά!
(Φεύγει η υφάντρα.)
(Ήλιος)
Για να έρθει η παρέα,
μπείτε όλοι στη σειρά
και διαλέξτε μια Σημαία
που το χρώμα να θυμίζει
την Ελλάδα τη γλυκιά.
Στο Αιγαίο ν’ ανεμίζει
με Νοτιά και με Βοριά!
(Έρχεται η υφάντρα και κάθεται στη μέση σηκώνοντας ψηλά την Ελληνική Σημαία.)
Ω! Τι όμορφη σημαία!
Μα τι χρώματα σπουδαία!
Χρώματα ελληνικά
απ’ τη θάλασσα βγαλμένα
κι απ’ τα χιόνια στα βουνά!
Ηρεμούν και ξεκουράζουν
τη βαριά μου τη ματιά,
είναι, λέω, και τα δύο
χρώματα Ελληνικά!
(Ελλάδα)
Να φωνάξουμε μια φίλη
που γνωρίζει απ’ αυτά
Κι όλοι σαν καλοί πια φίλοι
θα τα βρούμε φιλικά
Ζήτω η Ελληνική Σημαία!
Ας της βάλουμε Σταυρό
και ας είναι πια για όλους
σύμβολό μας ιερό!
(Τραγούδι)
Γαλανή-γαλανή και ωραία,
είσαι εσύ των Ελλήνων Σημαία!
Στον αέρα διπλώνεις ψηλά
κι η καρδούλα μου πόσο χτυπά!
Φύσα-φύσα, γλυκό αεράκι.
τη σημαία μας πέτα ψηλά
κει π’ αστράφτουνε μάτια Ελλήνων,
κει π’ αστράφτει των Ελλήνων η ματιά!
Αγαπητέ Έλληνα πολίτη,
το ποίημα για το οποίο κάποιοι χάλασαν τον κόσμο για να φτιάξουν το ακροατήριό τους, ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ, είναι ένα ποίημα αγάπης για την Ελλάδα και την γαλανόλευκη ελληνική σημαία. Είναι ένα ποιητικό οδοιπορικό για το πως η ελληνική σημαία έφτασε να είναι γαλανόλευκη.
Δεν υπάρχει επ’ ουδενί ούτε προσβολή στην Ελλάδα, τη σημαία μας, τον αγώνα των προγόνων για ελεύθερη πατρίδα ή ο,τι άλλο διαβάσαμε.
Αγαπητέ Έλληνα πολίτη,
δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να αρθρώνει μέσω των social media τις όποιες διαφωνίες του αναλόγως της όποιας ιδεολογικής σκοπιάς του και να ακυρώνει γιορτές παιδιών, γιορτές για τις οποίες κάποιοι κοπιάζουν και ξενυχτούν για να γράψουν και τα παιδιά περιμένουν με χαρά να υλοποιήσουν στα σχολεία της χώρας.
Γιατι, ναι, η γιορτή αυτή στο νηπιαγωγείο της Δράμας ακυρώθηκε! Ακυρώθηκε γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι είναι πιο Έλληνες από κάποιους άλλους, γιατί κάποιοι θεωρούν ότι πρέπει να έχουν λόγο ακόμα και για το ρόλο που θα πάρει το παιδί τους.
Έλληνας για κάποιους είναι μόνον όποιος ακολουθεί την επίσημη γραμμή της σχολικής τους παιδείας έτσι όπως τους παραδόθηκε.
Είναι ανθελληνικό αυτό;;;
Γαλανή-γαλανή και ωραία,
είσαι εσύ των Ελλήνων Σημαία!
Στον αέρα διπλώνεις ψηλά
κι η καρδούλα μου πόσο χτυπά!
Φύσα-φύσα, γλυκό αεράκι.
τη σημαία μας πέτα ψηλά
κει π’ αστράφτουνε μάτια Ελλήνων,
κει π’ αστράφτει των Ελλήνων η ματιά!
Είναι το τέλος της εν λόγω γιορτής. Είναι ανθελληνικό, Έλληνα πολίτη;
Το πράγμα έφτασε μέχρι τη Βουλή όπως μας πληροφορεί ο Σπύρος Λάτσας.
Θα περίμενε κάποιος από τη ΔΟΕ, από τους συλλόγους εκπαιδευτικών, τουλάχιστον δελτία τύπου συμπαράστασης και στήριξης στην νηπιαγωγό που δέχτηκε αυτόν τον αναίτιο πόλεμο. Μην μου διαφεύγει κάτι;
Η Διχόνοια που βαστάει
Ενα σκήπτρο η δολερή
Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.
Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ δάκρυα θλιβερά.
Από στόμα οπού φθονάει,
Παλληκάρια, ας μην ‘πωθή,
Πως το χέρι σας κτυπάει
Του αδελφού την κεφαλή.
Μην ειπούν στο στοχασμό τους
Τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
Δεν τους πρέπει ελευθεριά.
(144-147 Ύμνος εις την Ελευθερίαν, Διονυσίου Σολωμού)
