Δε ξέρω αν το φίδι ήταν ένοχο για την απώλεια του παραδείσου του Αδάμ και της Εύας. Δε ξέρω αν τιμωρήθηκε από τότε να σέρνεται στη γη και το χώμα. Ξέρω σίγουρα ότι πριν 10 μέρες που το κάναμε εμείς στην τάξη, ήταν από τις πιο απλές και εύκολες δημιουργίες των παιδιών που τα ενθουσίασε. Δε δώσαμε μοτίβο. Δεν δώσαμε κατεύθυνση. Τα σχέδια των παιδιών ήταν πλήρως αυθόρμητα.
Τα κρεμάσαμε ως μόμπιλε αφού τα παίξαμε λίγο στα χέρια μας.
Το φίδι ήταν το τέταρτο παρεξηγημένο μας ζώο μετά το γάιδαρο, το λύκο και το γουρούνι.
