Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 18+ – Λογοτεχνία για ενήλικες
Είσαι ευτυχισμένη σήμερα, Λουίζα;
Είσαι σήμερα όλα όσα θα ήθελες να είσαι, Λουίζα;
Ήταν ήδη είκοσι επτά, η ζωή της έμοιαζε να καταρρέει και τα όνειρά της να διαλύονται. Πριν από λίγα χρόνια είχε κάνει την επανάστασή της φεύγοντας στο Λονδίνο, για σπουδές, με μόνη της αποσκευή τα όνειρά της. Τώρα μερικά χρόνια αργότερα, τα όνειρα μοιάζουν άπιαστα. Η δουλεία της δεν έχει καμία προοπτική ανέλιξης, η προσωπική της ζωή μοιάζει με κακόγουστη φάρσα, οι σχέσεις της με την οικογένεια έχουν ψυχράνει. Η Λουίζα επισκεπτόταν την Ελλάδα όλο και πιο σπάνια και αυτό μόνο και μόνο για να δει την αγαπημένη της γιαγιά, η οποία από επίσκεψη σε επίσκεψη τα έχανε περισσότερο.
Να θυμάσαι να κρατάς πάντοτε ψηλά το κεφάλι, αλλά να χαμηλώνεις το βλέμμα σου προς τα κάτω όταν χρειάζεται. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να βλέπει τον ορίζοντα, αλλά ταυτόχρονα να αποφεύγεις τα εμπόδια στα οποία μπορεί να σκοντάψεις. Να φροντίζεις το μυαλό αλλά και τα πόδια σου. Να φροντίζεις τη μηχανή, αλλά και τις ρόδες σου, γιατί εκείνες θα σε πάνε τελικά εκεί που θες.
Η γιαγιά Λουίζα, η οποία αγαπούσε ότι ήταν σε απόχρωση του μοβ και του λιλά, η κατά κόσμων Λουίζα Μαξίμου -μια από τις κορυφαίες ηθοποιούς του Εθνικού θεάτρου- ήταν εκείνη που την μεγάλωσε όταν η μητέρα της αποφάσισε να επιστρέψει στην εργασία της, και της δίδαξε όλες τις γεύσεις, τα αρώματα και τις ομορφιές της ζωής.
I lost myself on a cool damp night
I gave myself in that misty light
Was hypnotized by a strange delight
Under a lilac tree
I made wine from the lilac tree
Put my heart in its recipe
It makes me see what I want to see
And be what I want to be
When I think more than I want to think
I do things I never should do
I drink much more that I ought to drink
Because it brings me back you
Lilac wine is sweet and heady, like my love
Lilac wine, I feel unsteady, like my love
Listen to me, I cannot see clearly
Isn’t that she, coming to me nearly here?
Lilac wine, Nina Simone
Η Λουίζα ζούσε σε ένα κόσμο απραγίας και αδιαφορίας, που έμοιαζε πια τόσο οικείος και αποδεκτός. Ένιωθε ανίσχυρη να αντιδράσει, να βρει νέο σκοπό και να πάρει τις αποφάσεις που θα την οδηγούσαν στην ηρεμία, στην ικανοποίηση και τελικά στην ευτυχία.
Όμως να τηλεφώνημα μέσα στη νύχτα θα αλλάξει τα πάντα στη ζωής της.
…Απλά, να, δεν ήθελα να το μάθεις από κανέναν άλλον. Και η μαμά λέει συνέχεια ότι θα έπρεπε να σε κάνουμε να έρθεις πρώτα στην Αθήνα και μετά να σου το φέρουμε με τρόπο… Λουίζα μου, η γιαγιά μας… Έφυγε το απόγευμα.
Η είδηση του θανάτου της γιαγιάς της, θα την ταράξει αλλά θα την αναγκάσει να βγει από το λήθαργο και να επιστρέψει στην Ελλάδα για λίγες μέρες. Το ταξίδι αυτό θα πυροδοτήσει μια σειρά γεγονότων που θα ανατρέψουν τα πάντα στη ζωή της, ακόμα και αυτά που θεωρούσε δεδομένα. Ένα χαμένο ημερολόγιο, η αύρα της γιαγιάς Λουίζας που τη συντροφεύει παντού, ανείπωτα μυστικά, άγνωστοι συγγενείς αλλά και κρυμμένοι θησαυροί, θα συνθέσουν έναν παράδοξο γρίφο.
«Άκουσε, γλυκένια μου, καταλαβαίνω ότι το να βλέπεις μπροστά σου την πεθαμένη σου γιαγιά μπορεί και να μην είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα στον κόσμο, αν κι εγώ χαίρομαι ασύλληπτα που σε βλέπω, αλλά υπάρχουν πράγματα που πρέπει να μάθεις, πράγματα που κανένας στην οικογένεια δεν γνωρίζει. Δεν διάλεξα τυχαία εσένα για να πρωταγωνιστήσεις σε αυτή την παράσταση. Κανείς άλλος δεν έχει το δικό σου μυαλό και τη δική σου καρδιά για να φέρει σε πέρας αυτή την αποστολή».
Θα καταφέρει η Λουίζα να βρει την άκρη του κουβαριού;
Και τι ρόλο θα παίξει στην αναζήτηση αυτή ένας γοητευτικός ντετέκτιβ;
Ήθελε να ξεπεράσω τους φόβους και τις ανασφάλειες μου και να βγω από την σαπουνόφουσκα που ζούσα τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο. Ήθελε να γνωρίσω καλύτερα την οικογένεια μου, τις ρίζες μου, να μιλήσω λίγο παραπάνω με την μητέρα μου, να την καταλάβω, ακόμα κι αυτό σημαίνει να την μισήσω, για να μπορέσω να την αγαπήσω μετά. Να ταξιδέψω, να δω τη χώρα μου που δεν την είχα επισκεφθεί καθόλου εδώ και χρόνια. Να θυμάμαι να κρατάω τις αναμνήσεις μου, αλλά ταυτόχρονα να κοιτάζω μπροστά. Να μάθω να τα βγάζω πέρα σε καταστάσεις δύσκολες, να χρησιμοποιώ το μυαλό μου, ν’ ακούω το ένστικτό μου. ….Και πάνω απ’ όλα ήθελε να με δει ευτυχισμένη, να με δει να ζω την αγάπη που μου αξίζει, εκείνη που δεν έχω ζήσει ποτέ μέχρι τώρα.
Η Βίκυ Μωραγιάννη συνθέτει μια τρυφερή ιστορία με νοσταλγική διάθεση, που ξετυλίγεται σαν ένα κουβάρι αναμνήσεων, άλλοτε μπερδεμένο και άλλοτε να κυλά με ταχύτητα, παρασύροντας σε, σε μια δίνη συναισθημάτων, αναμνήσεων, εικόνων, γεύσεων, αρωμάτων, σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας, αναπόλησης, και επανεύρεσης του εαυτού σου, όπου η ψευδαίσθηση συνομιλά με την πραγματικότητα, όπου το παρόν περιπλέκεται με το παρελθόν και καθορίζει το μέλλον, όπου κυριαρχεί το μοβ άρωμα της λουίζας.
I never meant to cause you any sorrow
I never meant to cause you any pain
I only wanted one time to see you laughing
I only wanted to see you
Laughing in the purple rain
Purple rain, purple rain
I only want to see you
Laughing in the purple rain
Purple rain, Prince
Δομημένο πάνω σε μια προφανή αντίφαση, της γιαγιάς Λουίζας- μιας γυναίκας δυναμικής, κυρίαρχου της ζωής της, άλλοτε σκληρής και άλλοτε τρυφερής- και της φαινομενικά τρωτής νεαρής Λουίζας- η οποία προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό της, ποια θα μπορούσε να είναι ή ποια θα ήθελε να είναι, η συγγραφέας γράφει ένα συναισθηματικό μυθιστόρημα με σκοπό να διεισδύσει βαθιά στις ψυχές των πρωταγωνιστριών της αλλά και των αναγνωστών.
Με αφορμή την απώλεια και τις αλλαγές που μπορεί να επιφέρει, η συγγραφέας παίζει πολύ με τις ανθρώπινες σχέσεις, οικογενειακές, φιλικές, επαγγελματικές, την επιλογή συντρόφου και τα κριτήρια επιλογής του, αλλά και τον τρόπο που επηρεάζει η κάθε μία από αυτές την ψυχοσύνθεση αλλά και τη ζωή μας.
Το «Άρωμα Λουίζας» είναι αφιερωμένο στη γιαγιά της συγγραφέως που πάλευε με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Πήγαινε εκεί που σου λέει η ψυχή σου, όχι εκεί που σου υπαγορεύουν οι φόβοι σου.
Εκδόσεις Μίνωας.
Το Soundtrack του βιβλίου
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Άρωμα Λουίζας |
| Συγγραφέας: | Βίκυ Μωραγιάννη |
| Εξώφυλλο: | Ιάκωβος Ψαρίδης |
| Εκδόσεις: | Μίνωας, Φεβρουάριος 2021 |
| Επιμέλεια: | Μαρία Γουρνιεζάκη |
| Σελίδες: | 360 |
| Μέγεθος: | 14,1Χ 20,4 |
| ISBN: | 978-618-02-1723-0 |
