Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 6-6,5+ (target 7-9) – Λογοτεχνία για παιδιά
“Στη μικρή πόλη όπου ζούσε ο κύριος Άρθουρ και είχε το παιχνιδάδικό του- “το μαγαζάκι του κυρίου Άρθουρ”, όπως το ήξεραν όλοι- κανείς δεν νοιαζόταν να λογαριάσει πότε πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Όλοι ήξεραν ότι οι γιορτές είναι κοντά, όταν ο κύριος Άρθουρ έβαζε στη βιτρίνα του παιχνιδάδικου το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα υπέροχα παλιά στολίδια”.
Πρώτη σελίδα από το βιβλίο
Μια καλογραμμένη χριστουγεννιάτικη ιστορία που θα γοητεύσει τους μικρούς αναγνώστες.
Περί τίνος πρόκειται
Το είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του αυτό το παλιό παιχνιδάδικο ο κύριος Άρθουρ κι εκείνος από τον δικό του. Όταν ο πατέρα του είδε το ταλέντο του μικρού Άρθουρ στην κατασκευή παιχνιδιών, ήξερε ότι ήταν ένας μικρός καλλιτέχνης.
Στη μικρή πόλη όπου ζούσε κανείς δεν νοιαζόταν να λογαριάσει πότε πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, αφού το πληροφορούνταν από τη βιτρίνα με τα υπέροχα στολίδια του μαγαζιού του και το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Όμως, εκείνη τη χρονιά, λίγο πριν έρθουν τα Χριστούγεννα, το μαγαζάκι του κυρίου Άρθουρ έμεινε κλειστό.
“Ξέχασε να βάλει τα μποτίνια με τις χοντρές σόλες που δεν γλιστράνε στο χιόνι . Και τώρα;
Τώρα βρέθηκε φαρδύς πλατύς, νιώθοντας έναν πολύ δυνατό πόνο στο αριστερό του πόδι.
Δοκίμασε να σηκωθεί. Αδύνατον! Ξαναδοκίμασε. Δεν μπορούσε καν να κουνηθεί”.
Τέσσερις με έξι εβδομάδες του είπαν οι γιατροί. Και το μαγαζί; Τα Χριστούγεννα; Τι θα γίνει με αυτά; «Σαν να μας πήρε κάποιος τα Χριστούγεννα», έλεγαν τα παιδιά. Και τώρα; “Πρώτα θα κοιτάξουμε την υγεία σου και τα υπόλοιπα θα δούμε πώς θα τα αντιμετωπίσουμε”, του είπε ο φίλος του ο Ερνέστος. Το νέο για το σπασμένο του πόδι έκανε τον γύρο της μικρής πόλης.
Θα ανοίξει άραγε ξανά το μικρό μαγαζί που έφερνε τα Χριστούγεννα στη μικρή πόλη; Και ποια εμπόδια θα υπάρξουν για παιδιά όπως ο Γουσταύος που θέλει να θαυμάσει ξανά τον μικρό ξύλινο Ακροβάτη;
“Είμαι σίγουρη πως θα το έχετε μάθει πια όλοι, ακόμα και όσοι δεν ήταν μαζί μας το Σάββατο, ότι χάθηκε ένα από τα παλιά παιχνίδια του κυρίου Άρθουρ. Έχω να σας ανακοινώσω ότι το παιχνίδι, ευτυχώς, βρέθηκε, η υπόθεση όμως αυτή δεν τελείωσε ακόμα. Πρέπει να μάθουμε τον λόγο που το πήραν- όποιος το πήρε από το ράφι όπου βρισκόταν. Γι’ αυτό σας δίνω ακόμα μία μέρα περιθώριο να σκεφτείτε μήπως κάποιος έχει κάτι να μου πει”.
Εστιάζοντας
Η Ελληνοκύπρια φιλόλογος και εμβριθής μελετήτρια του έργου των Τίτου Πατρικίου και Γιώργου Σεφέρη (και όχι μόνο), Ελένη Αντωνιάδου, κάνει ντεμπούτο στην παιδική λογοτεχνία με μια άκρως ενδιαφέρουσα και καλοφτιαγμένη ιστορία με κέντρο τα Χριστούγεννα σε μία μικρή πόλη. Μια μικρή πόλη όπου τα Χριστούγεννα τα φέρνει, ωσάν ένας κούκος την άνοιξη, ένας άνθρωπος, ο κύριος Άρθουρ, με το περίφημο μαγαζάκι του, το οποίο μόλις στόλιζε σήμαινε πως πλησίαζε η μεγάλη γιορτή. Παιχνίδια παλιά, διακόσμηση βιτρίνας με παραδοσιακούς όρους, κόντρα στο σύγχρονο ρεύμα των άπειρων βιομηχανοποιημένων παιχνιδιών, αξία στο χειροποίητο, μοναδικό παιχνίδι, μια άλλη λογική, μια άλλη προσέγγιση, μια άλλη ποιότητα ζωής, φερμένη από λίγο παλιότερα, που κάποιοι, ακόμα και ο γράφων που είναι στα μισά των 40′ την πρόλαβε, με το ένα παιχνιδάδικο, το γνωστό μεγάλο και μόνο της Αθήνας, πριν κατακλειστεί ο κόσμος από χιλιάδες πλαστικά παιχνίδια και προχειροφτιαγμένα ψιψιψίνια και κοκοκόψαρα.
Κι όταν αυτός ο ένας, ο καλός άνθρωπος πέφτει και δεν μπορεί να στολίσει την βιτρίνα του, τα Χριστούγεννα μοιάζουν σα να μην μπορούν να έρθουν στη μικρή αυτή πόλη. Και τότε σημαίνει ότι πρέπει να παραμεριστεί αυτή η αγιοβασιλική αποστολή του κύριου Άρθουρ, να συνεργαστούν περισσότεροι άνθρωποι, να αφυπνιστούν ψυχές, καρδιές και συνειδήσεις, να φέρουν και να σημάνουν τα Χριστούγεννα περισσότεροι του ενός άνθρωποι, να τα κάνουν μια υπόθεση συλλογική, μια γιορτή της κοινότητας ολάκερης, όπου το πραγματικό νόημα αυτής και όλων των γιορτών θα επιστρέψει, όπου ο κύριος Άρθουρ θα δει ότι η αγάπη του για τα παιχνίδια και τα Χριστούγεννα μπορεί να περάσει, να κληροδοτηθεί και πέρα από τη δική του προσωπική ιστορία, σχέση, διαδρομή. Ο τεχνίτης παππούς, ο εγγονός που ακολουθεί με αγάπη την πορεία του, παιδιά σε σύγκρουση και διαμάχες, φιλίες και σχέσεις που δοκιμάζονται, ένα παιχνίδι που βρίσκεται σε λάθος τσάντα για να ενοχοποιηθεί κάποιο παιδί και μια γιορτή που ετοιμάζεται πυρετωδώς, ενώ ο κύριος Άρθουρ βρίσκεται με μπαταρισμένο πόδι και οι μνήμες τον κατακλύζουν.
Μια εύρυθμη ιστορία, η οποία δραπετεύει από τους κώδικες των συνηθισμένων ιστοριών που περικυκλώνουν τα Χριστούγεννα και δημιουργεί μια ευχάριστη αναγνωστική συνθήκη, με νότες νοσταλγίας, με την αυθεντική ομορφιά των Χριστουγέννων να παρατάσσεται και το νεο-υλιστικό, αντιπνευματικό, εμπορικό νόημα που κατακλύζει τα πάντα να εξαϋλώνεται από την ωραία γραφή και την καλοδουλεμένη ιστορία της συγγραφέα.
Η έγχρωμη εικονογράφηση της Γιώτας Κοκκόση προσφέρει ολοσέλιδες οπτικές διεξόδους του κειμένου, δίνουν ανάσες στην ανάγνωση, ενώ εικαστικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον με την καλαισθησία, τη λιτότητα, την εκφραστικότητα, τα ωραία συνταιριάσματα της παλέτας.
Για αναγνώστες από 6,5-7 περίπου ετών.
Εκδόσεις Καστανιώτης.
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Το μαγαζάκι του κυρίου Άρθουρ |
| Συγγραφέας: | Ελένη Αντωνιάδου |
| Εικονογράφος: | Γιώτα Κοκκόση |
| Εκδόσεις: | Καστανιώτης, Οκτώβριος 2022 |
| Σελίδες: | 112 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-03-7008-9 |
