Το τραγούδι “Κόβε πριονάκι μου” περιλαμβάνεται στο audio παραμύθι “Η Αγέλαστη Πολιτεία και οι Καλικάντζαροι, των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα. Κυκλοφόρησε το 1995 με τη μορφή ενός μουσικού λιμπρέτου (παιδικού μιούζικαλ), ενώ το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει το 1983 από τις εκδόσεις Καστανιώτη και πλέον από τις εκδόσεις Μετρονόμος.
Στο ανυπέρβλητο αυτό μουσικό παραμύθι, που δύσκολα θα ξεπεραστεί στην Ελλάδα, ο μουσικός καλπασμός των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα συνάντησε το όνειρο και το μαγικό υλικό που παρουσιάστηκε στον ύπνο του Πάνου έγινε πρώτα παραμύθι που ζωγράφισε ο Νίκος Μαρουλάκης και αργότερα ένα ιδιοφυές, πολυσήμαντο, πολυεπίπεδο μιούζικαλ. Στο cd μπορεί κανείς να ακούσει το έτερο χιτ της ιστορίας, το Ρουμ Παπαρούμ ή Ρέιβ Πάρτι, αλλά και άλλα πανέμορφα τραγούδια όπως το Βοτάνι Βοτανάκι, το Πνεύμα της Παπαρούνας, το Έκρυθμες Καταστάσεις και το Πολύ Έκρυθμες Καταστάσεις.
Η αυθεντικότητα, η μαγεία, η θεατρικότητα, η εκφραστικότητα του Κόβε Πριονάκι μου αλλά και όλων των μουσικών κομματιών του παραμυθιού γίνονται κάθε χρόνο ένας κόσμος ολόκληρος σε σχολεία και σπίτια.
Είναι από τις σπανιότατες φορές που δύο και μόνο στίχοι φτιάχνουν κάτι τόσο ιδιαίτερο για παιδιά, μικρά και μεγαλύτερα. Ο τρόπος με τον οποίο οι δύο αυτοί στίχοι παντρεύονται με την αφήγηση εναλλάσσοντας την κίνηση και την παύση της είναι τόσο μέσα στην ιδιοσυγκρασία των παιδιών που ξυπνά και εκείνα τα κοιμισμένα παιδιά που κρύψαμε κάποτε μέσα μας και οι υπόλοιποι.
Τραγουδήστε, χορέψτε, παίξτε το, κάντε τους καλικάντζαρους, στήστε τις δικές σας παραστάσεις.
Απολαύστε το:
Κόβε Πριονάκι Μου
Στίχοι: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
(αφήγηση)
Χίλιες φορές μας είχε πει ο παππούς την ιστορία για την παράξενη μοίρα τους. Να πελεκάνε αιώνες τώρα το δέντρο που στηρίζει τον απάνω κόσμο και να το ρίξουν χάμω –πλαφ! σαν άδειο μπαλόνι. «Χο, χο, χο!» γέλαγε ο παππούς μου. «Χο, χο, χο!» γελάγαμε κι εμείς γιατί τους φανταζόμασταν εκεί κάτω στα έγκατα της γης να κόβουνε οι έρμοι και να τραγουδάνε με τις γαϊδουροφωνάρες τους:
(τραγούδι)
Κόβε πριονάκι μου κι η ώρα πλησιάζει.
Χριστούγεννα ζυγώνουνε… το αίμα μας και βράζει!
(αφήγηση)
Οι κακοί άνθρωποι τους φοβούνται και τους σιχαίνονται, γιατί η ασχήμια των καλικάντζαρων τους θυμίζει τη δικιά τους την ασχήμια. Οι καλικάντζαροι πάλι το έχουν υπόψη τους και αυτούς ειδικά τους ανθρώπους διαλέγουν πάντα για να τους κάνουν τα νεύρα… ΄΄φυτίλια΄΄. Μάλιστα!!! Η μόνη τους διασκέδαση είναι να ανεβαίνουν κάθε Χριστούγεννα πάνω στη γη και να δημιουργούν… έκρυθμες καταστάσεις
