Λονδίνο, καλοκαίρι 1939. Η Αγγλία βρίσκεται στα πρόθυρα του μεγάλου πολέμου. Όλοι έτρεμαν τον πόλεμο και τον Χίτλερ. Ίσως η μόνη που δεν έδινε δεκάρα για τον χασάπη της Βαυαρίας και για όλους του άλλους ηγέτες και μιλιταριστές ήταν η 10χρονη Έιντα, ένα κορίτσι με στρεβλοποδία που ζει κλειδωμένη στο διαμέρισμα της μάνας της μαζί με τον εξάχρονο αδερφό της, τον Τζέιμι. Η Έιντα ήταν ήδη σε πόλεμο, με την μητέρα της, κι είχε κηρύξει άλλον έναν με τον αδερφό της από τον Ιούνιο. Γι’ αυτό και δεν την τρόμαζε κανένας άλλος πόλεμος.
Δύο μέρες πριν την έναρξη του πολέμου, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, η αγγλική κυβέρνηση αποφασίζει την μεταφορά παιδιών από τις μεγάλες πόλεις σε ανάδοχες οικογένειες στην επαρχία, ώστε να μην κινδυνέψουν. Στην ίδια απόφαση περιλαμβάνονταν έγγυες μητέρες, δάσκαλοι και ανάπηροι. Από τη μία η κυβέρνηση ενίσχυε την εικόνα της στον κόσμο, προστατεύοντας τα παιδιά, από την άλλη, ο ενδεχόμενος μαζικός θάνατος παιδιών θα έπληττε βάναυσα την ψυχολογία του κόσμου, αμάχων και στρατιωτών.
Η μέγαιρα μητέρα, ενώ θέλει πολύ να ξεφορτωθεί την Έιντα, της αρνείται την ευκαιρία. Η Έιντα όμως δε θα αφήσει την ευκαιρία. Έχει πόλεμο μέσα της, θέλει να δει ήλιο, να πατήσει χορτάρι, να ζήσει. Και δραπετεύει για μια άλλη ζωή. Η απόδραση ενός παιδιού δίχως κοινωνικές δεξιότητες, δίχως γνώση βασικών εννοιών, ακόμα και αντικειμένων (δεν ξέρει τι είναι θάλασσα, γρασίδι, βελόνα κ.ο.κ.), σημαίνει ουσιαστικά την απόλυτη αναγέννησή της, μια δεύτερη ζωή που η Έιντα καλείται να ζήσει. Και ενώ όλοι φεύγουν για να γλιτώσουν από τις γερμανικές βόμβες, εκείνη δραπετεύει για να σωθεί από τη ζωή που την έχει προβάρει η μάνα της.
Η Μπράντλει κρατά την ηρωίδα της στέρεη, διάφανη, και η μετάβασή της προς την γνώση, της συνειδητοποίηση και την ωριμότητα, γίνεται με τρόπο που γοητεύει τον αναγνώστη. Γιατί ουσιαστικά, Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου, είναι πάνω απ’ όλα η απόδραση και η προσωπική ευθύνη προς το όνειρο ενός ανθρώπου που ούτε τις προδιαγραφές φαινόταν να έχει, ούτε το μορφωτικό και πολιτιστικό background. Αλλά τα πράγματα στην ανθρώπινη ψυχή είναι αρκετά βαθύτερα. Και η συγγραφέας καταφέρνει περίφημα να αναρριχηθεί από εκεί προς το δικό μας βλέμμα.
Αν και ο πυρήνας του μυθιστορήματος είναι ιστορικός, ωστόσο το “Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου” υπερβαίνει τον σκληρό μανδύα της ιστορίας, αναδύοντας με δεξιοτεχνία υπεριστορικά στοιχεία και ζητήματα: φτώχεια, αναπηρία, στερεότυπα, μοίρα, προσωπική ευθύνη, περιθωριοποίηση, ενδοοικογενειακή βία, καταπίεση, ελευθερία.
Το βιβλίο έχει λάβει πολλές διακρίσεις ενώ ήταν #1 New York Times bestseller και στη λίστα με τα καλύτερα βιβλία του 2015 των Publisher’s Weekly και Wall Street Journal.
Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Το παίρνετε δώρο σε κάποιο παιδί από 9 ετών και του φανερώνετε τι σημαίνει πόλεμος, θέληση, απόφαση, επιλογή. Και ζωή πριν ανακαλυφθούν τα τάμπλετ στην ταβέρνα.
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο πόλεμος που έσωσε τη ζωή μου |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | The War That Saved My Life |
| Συγγραφέας: | Κίμπερλι Μπρουμπέικερ Μπράντλει |
| Μετάφραση: | Στέλλα Κάσδαγλη |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, Νοέμβριος 2017 |
| Διόρθωση: | Δημήτρης Πήχας |
| Ηλικίες: | 10+ |
| Σελίδες: | 288 |
| Μέγεθος: | 14,5 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-569-651-1 |
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.