Κι άλλος σημαντικός εκπρόσωπος της ελληνικής ποίησης έφυγε από τη ζωή μετά την Κική Δημουλά. Πρόκειται για τον Έλληνα ποιητή, δοκιμιογράφο, μεταφραστή και πανεπιστημιακό Γιάννη Δάλλα που πέθανε σε ηλικία 96 ετών. 
Γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα Πρέβεζας και σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Το 1987 έλαβε το Α’ κρατικό βραβείο κριτικής-δοκιμίου για το έργο του «Ο ελληνισμός και η θεολογία του Καβάφη». Το 1999 του έλαβε το κρατικό «Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας» για το σύνολο του έργου του ενώ το 2009 βραβεύτηκε με το Βραβείο δοκιμίου Ιδρύματος Π. Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το βιβλίο του «Σολωμός και Κάλβος».
Διετέλεσε καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και θεωρείται ένας από τους αξιόλογους διανοητές της αριστεράς. Η ποίησή του μεταφράστηκε σε αρκετές ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρωσικά, Ιταλικά, Αλβανικά).
Από το 1948 έως το 2018 εξέδωσε συνολικά 19 ποιητικές συλλογές μεταξύ των οποίων οι: “Federico Garcia Lorca”, “Εφτά πληγές”, “Απόπειρα Μυθολογίας” και “Κυκλοδίωκτα”. Ακουλούθησαν τα έργα: “Πόρτες εξόδου”. Γιάννενα: Ενδοχώρα, 1962. “Εξαγορά”. Γιάννενα: Ενδοχώρα, 1965. “Ανατομία”. Αθήνα: Κείμενα, 1971. “Το τίμημα.” Αθήνα: Κείμενα, 1981. “Ο ζωντανός χρόνος”. Αθήνα: Κείμενα, 1985. “Δόκιμος σε συντεχνία”. Αθήνα: Στιγμή, 1986. “Ο ποιητής και το ποίημα”. Φλώρινα: Βιβλιοθήκη Πιτόσκα-Βάρνα, 1988. “Ποιήματα 1948-1988″. Αθήνα: Νεφέλη, 1990. “Αποθέτης”. Αθήνα: Συνέχεια, 1993. Γαβριηλίδης, 2005. “Στοιχεία ταυτότητας”. Αθήνα: Γαβριηλίδης, 1999. “Γεννήτριες”. Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2004. “Περίακτος”. Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2011. “Ποιήματα 1988-2013″. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. Υστερόγραφα. Αθήνα: Ηριδανός, 2015. Πρωθύστερα. Αθήνα: Ηριδανός, 2018.
