Έχουν κυκλοφορήσει αρκετά παραμύθια με θέμα τις Απόκριες και ήρωες της. Και αρκετά αξιόλογα. Εμείς επιλέξαμε τα πέντε εκείνα που κατά τη γνώμη μας αποτελούν σημεία αναφοράς στο θέμα. “Ο Αρλεκίνος” της Ζωρζ Σαρή και του Νικόλα Ανδρικόπουλου, “Το καρναβάλι των ζώων” των Μάρκο Σίμσα και Ντόρις Αϊζενμπούργκερ, “Ο Αρλεκίνος” του Ρομπέρτο Πιουμίνι, “Οι τρεις αποκριάτικες κορδέλες” του Ευγένιου Τριβιζά και ο “Νίνο, ο μικρός κλόουν” του Ερίκ Μπατού. Ας τα δούμε λίγο καλύτερα… (πατώντας στον τίτλο μεταφέρεστε στην αναλυτική παρουσίαση κάθε βιβλίου).
Ο Αρλεκίνος
Εκδόσεις: Πατάκη (2000)
Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Εικονογράφηση: Νικόλας Ανδρικόπουλος
Ένα φτωχό αγόρι πιστεύει ότι δε μπορεί να συμμετέχει στη γιορτή της Αποκριάςπαρά μόνο να κοιτάζει από μακριά τους μασκαράδες με τις φανταχτερές και πλούσιες στολές. Μα τότε ανοίγει το μαγικό μπαούλο της μητέρας του. Πολύχρωμα κουρέλια, κόκκινα, πράσινα, κίτρινα, λιλά, μαύρα, μπλε. Του ράβει μια υπέροχη στολή αρλεκίνου! Η μαμά…Φαντασία…είχε κάνει πάλι το θαύμα της! Απέριττο παραμύθι της Ζωρζ Σαρρή, πραγματική ηθογραφία και σκιαγράφηση μιας στιγμής της ελληνικής κοινωνίας. Εικονογράφηση πανέμορφητου Νικόλα Ανδρικόπουλου.
Το καρναβάλι των Ζώων
Εκδόσεις: Εκδοτικός Οργανισμός Π. Κυριακίδη Α. Ε.
Πρωτότυπο: Der Karneval Der Tiere
Συγγραφέας: Μάρκο Σίμσα
Κείμενο: Σταύρος Αθανασιάδης και Ναταλία Κάντζια
Εικονογράφηση: Μυρτώ Δεληβοριά
Μια μουσική ιστορία από τον Καμίγ ντε Σανς
Αφήγηση: Κάρμεν Ρουγγέρη
Μετάφραση: Χριστίνα Οικονομίδου
Ελέφαντες, λιοντάρια, μαϊμουδάκια, καγκουρό, μαζευτήκαν όλα εδώ! Να γιορτάσουν το καρναβάλι των ζώων. Να παίξουν, να γελάσουν, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να κάνουν τα ακροβατικά τους νούμερα. Μα πάνω απ’ όλα αυτά να χαρούν τη μαγεία της μουσικής. Τα ζώα έχουν τα δικά τους όργανα. Και το βιβλίο έχει το δικό του cd με τα δικά του τραγούδια. Ε, αυτό οι Αγγλοσάξονες το λένε must…! Κι ας μη μου αρέσει αυτή η λέξη!
Ο Αρλεκίνος (La nascita di Arlecchino)
Συγγραφέας: Roberto Piumini
Εικονογράφηση: Giovanni Manna
Εκδόσεις: Modern Times (εξαντλημένο)
Ο τίτλος μιλά για τη “Γέννηση του Αρλεκίνου”. Εμείς στην Ελλάδα το κάναμε σκέτο Αρλεκίνο. Σελίδες 28, θέμα μαγικό, όλοι γελούν με τον Αρλεκίνο τον ξακουστό. Ξακουστός από την Κομέντια ντελ Άρτε (Commedia dell’arte), τη διάσημη αυτοσχεδιαστική ιταλική κωμωδία των πλανόδιων θεατρίνων του 1550-1750 (16ος-18ος αιώνας) που σημαίνει Η Κωμωδία της Τέχνης!
Ο Αρλεκίνος αυτός είναι αστείος; Φορά ρούχα παρδαλά; Μα γιατί τελικά; Όλα ξεκίνησαν όταν η χαρά έκανε ένα αβγό και από το αβγό εκείνο βγήκε ο Αρλεκίνος. Τα υπόλοιπα είναι μια χαρούμενη και πανέμορφη ιστορία…Εικονογράφηση από Giovanni Manna.
ΥΓ: Αρλεκίνος (Arlecchino) σημαίνει μικρός διάβολος…!
Νίνο, ο μικρός κλόουν
Συγγραφέας, Εικονογράφος: Eric Battut
Εκδόσεις: Μεταίχμιο, 2004
Μετάφραση: Αθηνά Κορούλη
Ο Ερίκ Μπατού μας προσφέρει έναν πολύ τρυφερό ήρωα τον κλόουν Νίνο. Αυτός ο κλόουν όμως δε θέλει πια να είναι ο κλόουν του τσίρκου. Το συνηθισμένο νούμερο με το γαϊδουράκι του νομίζει ότι δεν αρέσει πια και θεωρεί ότι οι θεατές τον κοροϊδεύουν. Δοκιμάζει ένα σωρό νούμερα αλλά δεν τα καταφέρνει και εξακολουθεί να είναι τόσο αστείος! Τη λύση θα του τη δώσει ο διευθυντής του τσίρκου. Και η λύση έχει όνομα: τη λένε Νίνα! Και ότι τη λένε έτσι λίγο μας νοιάζει. Εκείνο που μας νοιάζει όμως είναι ότι ο Νίνο δεν είναι πια μόνος με το γαϊδουράκι του. Είναι πλέον…δυο. Και όλα αρχίζουν αλλιώς όταν είμαστε δυο…
Η Χαρά και το Γκουντούν
Οι τρεις αποκριάτικες κορδέλες
Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
Εκδόσεις: Πατάκης
Ευγένιος Τριβιζάς σημαίνει ταξίδι στο γοητευτικά ανύπαρκτο κι όμως υπαρκτό. Ένα χειμωνιάτικο βράδυ το πιο περίεργο και χαριστωμένο ζωάκι του κόσμου ζητεί καταφύγιο στο δωμάτιοπ της Χαράς. Η Χαρά του προσφέρει άσυλο και εκείνο για να την ευχαριστήσει που το έσωσε από τον εχθρό του, αποφασίζει να μείνει για πάντα κοντά της. Μα θέλει ένα δεύτερο αυτί για να ακούει ολόκληρες τις λέξεις. Πουθενά η λύση. Πουθενά; Στο ιπτάμενο σουρωτήρι είναι η λύση! Η γνωριμία του Γκουντούν με τη Χαρά θα αποτελέσει το έναυσμα για περιπέτειες και ταξίδια σε μοναδικά μέρη: λιβάδια με τετράφυλλα τριφύλλια, σε φάρους με γαλάζιους φάρους, στη χώρα του Χασμουρητού και της Πρωταπριλιάς, στο δάσος με τα γλειφιτζούρια , στην Ψιψινία, το Καγκουριστάν, το Πιπερούν και άλλες μαγικές περιοχές του κόσμου. Μα ο σταθμός της στη χώρα του Καρναβαλιού θα βάλει τη Χαρά στη διαδικασία μια φοβερής ιδέας: μια ουρά πολύ διαφορετική και τόσο… αποκριάτικη!
+1
Το γαϊτανάκι
Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Εικονογράφηση: Έφη Λαδά
Εκδόσεις: Πατάκης
Δεν είναι το αμιγώς αποκριάτικο βιβλίο όπως άλλωστε ούτε και το προηγούμενο, του Ευγένιου Τριβιζά. Όμως αυτό το διαφορετικό γαϊτανάκι που ονερεύεται ο κυρ Νικόλας ο Γαρίφαλος το βάζει με το ένα πόδι σε αυτήν την κατηγορία, έστω κι αν το βιβλίο είναι κατά κύριο λόγο αντιπολεμικό.
Ο κυρ Νικόλας Ο Γαρίφαλος λοιπόν. Γέρος, σοφός και σκυφτός. Μα σκίρτησε η καρδιά του όταν κάποτε, μπροστά από τον κήπο του, τρία κορίτσια δροσερά όσο τα νιάτα, τραγούδησαν ένα τραγούδι ποι οι περισσότεροι από εσάς πια το ξέρετε όμως εκείνος δεν το ‘ξερε: “Αν όλα τα παιδιά της Γης πιάναν γερά τα χέρια, κορίτσια, αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό, ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλος κι ολόκληρη τη Γη μας θ’ αγκάλιαζε, θαρρώ.” Πήρε τα μάτια του, πήγε στο ιατρείο του γιατρού Ξανανιώνη και του ζήτησε να… ξανανιώσει, να αποκτήσει τη δύναμη και την αντοχή του νέου ανθρώπου. Του εξήγησε μάλιστα την ιδέα του: αν μια ορισμένη μέρα, όλα τα αγόρια και τα κορίτσια της γης, συμφωνούσαν να δώσουν τα χέρια, θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα γαϊτανάκι γύρω από τη γη και τραγουδήσουν το τραγούδι που τον μάγεψε.
Νέος έγινε. Ταξίδεψε με κάθε τρόπο. Δούλεψε. Έκανε το χαμάλη. Κυνηγήθηκε. Αγαπήθηκε. Αγκαλιάστηκε. Φυλακίστηκε. Γιατί έτσι είναι ο κόσμος, μάτια μου. Στρωμένος με ρόδο και μ’ αγκάθι, με χάδι και χαστούκι, μ’ αγάπη και θυμό. Ήταν ο καλός, ο ευγενικός κι ονειροπόλος νέος γι’ άλλους.
Λογοτεχνία για παιδιά στις απόλυτές της διαστάσεις σε ένα βιβλίο 42 χρόνων. Ένα ρομαντικό παραλήρημα αγάπης, με τις ρίζες του στον Φάουστ του Γκαίτε αλλά και στο διάσημο γαλλικό τραγούδι του Γάλλου ποιητή Paul Fort (1872-1960) “Ballades Francaises” (“Si tout les filles voulaient se donner la main…”) που μάλλον είναι πιο διάσημο για εμάς ως ποίημα του Γιάννη Ρίτσου. Εικονογράφηση από την Έφη Λαδά μαγική.
