Η κυρία Βιργινία Ροφηματά λάτρευε τις τσαγιέρες, εκατοντάδες είχε σπίτι της, παντού, σε κάθε γωνιά, σε κάθε έπιπλο. Δεν τις είχε μόνο για τσάι. Μέσα τους έβαζε τα πάντα, από το αφρόλουτρο και τα κοσμήματά της, μέχρι μακαρόνια και σούπες. Οι φίλοι ήξεραν το πάθος της και της έφερναν ασφαλώς τσαγιέρες, ενώ η συλλογή της αποτελούνταν από σπάνια κομμάτια από όλο τον κόσμο, αφού κι εκείνη όπου πήγαινε αγόραζε τσαγιέρες, ακόμα και ως σουβενίρ. Όλες τις αγαπούσε, αλλά σε μία είχε τρομερή αδυναμία, στην πράσινη μεταλλική τσαγιέρα-λιβάδι που ήταν γεμάτη λουλούδια. Κάθε φορά που την άγγιζε , το δωμάτιο γέμιζε αρώματα και ο ήλιος που είχε για καπάκι της ζέσταινε τα χέρια. Μέχρι… που μια μέρα, το καπάκι-ήλιος εξαφανίστηκε!
Μια τρυφερή, μεστή ιστορία της Τασούλας Επτακοίλη για το πάθος, την αναζωογονητική και κινητήριο δύναμη της συλλογής (σπάνιας μάλιστα εν προκειμένω), την φροντίδα και κινητοποίηση που απαιτεί μια τέτοια διαδικασία, την απώλεια αγαπημένου αντικειμένου, την ψυχή των πραγμάτων όταν χάσουν μέρος τους και κυρίως την αγάπη, το μεράκι και τη φαντασία των παιδιών που μπορεί να αντικαταστήσει την απογοήτευση των μεγάλων και κυρίως να ξανακάνει τα μισά ολόκληρα.
Με την εικονογράφηση της ZaFouko Yamamoto που χαριτωμένα και ενίοτε ιδιαιτέρως παραστατικά και με αισθαντικότητα αποτυπώνει την ιστορία της Τασούλας Επτακοίλη.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η τσαγιέρα που ανθίζει |
| Συγγραφέας: | Τασούλα Επτακοίλη |
| Μετάφραση: | Zafouko Yamamoto |
| Εκδόσεις: | Καστανιώτης, Οκτώβριος 2019 |
| Σελίδες: | 32 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-03-6646-4 |
