Πέθανε σήμερα στη Λήμνο, σε ηλικία 90 ετών η διακεκριμένη συγγραφέας και ποιήτρια και σπουδαία μορφή των γραμμάτων Μαρία Λαμπαδαρίδου. Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη 20 Ιουνίου στις 10:00 π.μ. στην Αγία Τριάδα της Μύρινας, όπως ενημέρωσε στο διαδίκτυο ο γιος της, Εμμανουήλ Πόθος.
«Η μαμά έφυγε. Θα την αποχαιρετήσουμε στην Αγία Τριάδα, στη Μύρινα Λήμνου, όπως εκείνη το ήθελε. Τρίτη 20 Ιουνίου 10:00 το πρωί».
Ο ίδιος έκανε μια εκτενέστερη καταγραφή και αποτίμηση της ζωής και του έργου της μητέρας του.
«Η Μαρία έφυγε από κοντά μας σήμερα το πρωί. Η Μαρία άγγιξε με το λαμπερό πνεύμα της, το έργο της, και την προσωπικότητα της πολλούς ανθρώπους. Από ένα ταπεινό ξεκίνημα, σε μια φτωχική αλλά πνευματική οικογένεια, έζησε τα πρώτα της χρόνια στη Λήμνο. Για τη Μαρία πάντα η Λήμνος ήταν το πρωταρχικό της σπίτι. Ποτέ δεν σταμάτησε να την αγαπάει και σήμερα βρισκόμαστε εδώ, γιατί αυτή ήταν η επιθυμία της. Επίσης η Λήμνος είναι και ελπίζω θα παραμείνει το μέρος στο οποίο έχει αφήσει κάποια κομμάτια της ζωής της, στην αίθουσα της, η οποία δημιουργήθηκε με πολύ φροντίδα από το δήμο και πολλούς ανθρώπους στο νησί. Η Λήμνος για τη Μαρία ήταν πνεύμονας στη ζωή της, γεμάτη από ανθρώπους που αγάπησε και την αγάπησαν.
Το πρώτο βήμα της Μαρίας στον λογοτεχνικό κόσμο έγινε στην Αθήνα, με τις σπουδές της στην Πάντειο. Μετέπειτα, μπόρεσε να συντηρήσει τον εαυτό της με μια δουλειά στο δημόσιο, μέχρι που κατάφερε, μέσω μιας υποτροφίας, να βρεθεί στο Παρίσι, στη Σορβόννη, για περαιτέρω σπουδές στο θέατρο. Έτσι λοιπόν, από τη Λήμνο, και με ένα αρχικό σχέδιο να κάνει καριέρα στη μοδιστρική, βρέθηκε σε ένα χώρο διανοούμενων και προχωρημένης νόησης. Εκείνα τα χρόνια ήταν ταραγμένα με τη δικτατορία στην Ελλάδα. Με τον τρόπο που μπορούσε και με τα εφόδια που είχε, η Μαρία συνείσφερε και αυτή στον αγώνα κατά της δικτατορίας.
Η δικτατορία πέρασε, η Μαρία παντρεύτηκε τον πατέρα μου, Μίνω, απέκτησε εμένα, άφησε τη δουλειά της στο δημόσιο, και αφοσιώθηκε στο συγγραφικό και ποιητικό της έργο. Πόσες νύχτες μας κράτησαν άγρυπνους τα κατορθώματα του Πορφύριου και οι περιπέτειες του Αλκαμένη. Πόσο άμεσα αισθανθήκαμε τη δύναμη του όρκου του Κωνσταντίνου. Και πόσο θαυμάσαμε τη Δοξανιο και τη Μαρουλα, αυτές τις εντυπωσιακές ηρωίδες του παλαιού κόσμου. Η Μαρία ως συγγραφέας και ποιήτρια κατάκτησε τις καρδιές μας, όπως οι ήρωες της κατάκτησαν τα εμπόδια τους. Η αγάπη για την πατρίδα της, η πίστη της στο Θεό, οι υπαρξιακές αναζητήσεις της, η σχέση γονιού με παιδί, και η ανησυχία της για το περιβάλλον ήταν κάποια από τα αγαπημένα της θέματα που μέχρι το τέλος της ζωής της προσπάθησε να αναδείξει στο έργο της.
Η Μαρία και ο Μίνως δημιούργησαν μια ευτυχισμένη οικογένεια και ένα όμορφο σπιτικό. Ζήσαμε πολλά ευτυχισμένα χρόνια μαζί. Η Μαρία ήταν εξαιρετική σύζυγος, μητέρα, και φίλη, και πάντα είχε αγάπη και χρόνο για τους ανθρώπους γύρω της. Τα τελευταία χρόνια ήταν πιο δύσκολα, καθώς το πάντα ακμαίο μυαλό της δεν συμβάδισε με το εύθραυστο σώμα της. Παρόλο που συνειδητοποιούσε τις δυσκολίες υγείας που είχε, μέχρι τις τελευταίες μέρες της η ζωή της Μαρίας ήταν γεμάτη ένταση! Θα μας λείψει αυτή η ένταση, το χιούμορ σου, η αγάπη σου, και η φροντίδα σου, που τόσο γενναιόδωρα μας πρόσφερες όσο ήσουν μαζί μας.
Εμμανουηλ Ποθος».
Η Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου γεννήθηκε το 1933 στη Μύρινα της Λήμνου. Από εκεί εξέδωσε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο “Συναντήσεις” κάνοντας τον Οδυσσέα Ελύτη να την αποκαλέσει ποιήτρια. Διορίστηκε υπάλληλος στο Επαρχείο Λήμνου, κατόπιν διαγωνισμού και αμέσως μετά έδωσε εξετάσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από το οποίο πήρε το πτυχίο της το 1963.
Εκείνη τη χρονιά εκδόθηκαν τα βιβλία της Σπουδή, Το όραμα του Αλέξη Φερά, Μικρό κλουβί από το Βιβλιοπωλείο της Εστίας. Το 1965, Το Μικρό κλουβί βραβεύτηκε από την Ομάδα των Δώδεκα, που την αποτελούσαν μεταξύ άλλων οι Ελύτης, Τερζάκης, Θεοτοκάς κ.α. Το 1966 της δόθηκε υποτροφία από τη Γαλλική Κυβέρνηση για σπουδές Θεάτρου ενός έτους στη Σορβόννη όπου και μετέβη. Εκεί γνωρίστηκε με ρεύματα και προσωπικότητες της σύγχρονης διανόησης όπως Αλμπέρ Καμί, Φραντς Κάφκα, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Σάμιουελ Μπέκετ.
Στη Σορβόννη παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου και παράλληλα έγραφε θέατρο. Το ποιητικό υπερρεαλιστικό έργο της Το γυάλινο κιβώτιο, μεταφρασμένο στα γαλλικά από την Αν Κρεσέζ, εγκρίθηκε στο Θέατρο Odéon του Παρισιού, μαζί με το θεατρικό της έργο Μικρό κλουβί.
Βρισκόταν ακόμα στο Παρίσι, όταν η δικτατορία χτύπησε την Ελλάδα. Τότε έγραψε το θεατρικό έργο Αντιγόνη – Ή νοσταλγία της τραγωδίας. Το έργο αυτό αγάπησε ιδιαίτερα ο διαπρεπής Γάλλος θεατρολόγος Μπερνάρ Ντορ, που ήταν καθηγητής της στη Σορβόνη. Το 1996, το έργο αυτό, μεταφρασμένο στα αγγλικά από τον Μίνωα Πόθο και την καθηγήτρια Ρόντα Κάουφμαν, παίχθηκε στο πανεπιστήμιο Χέιγουορντ της Καλιφόρνιας, όπου και οργανώθηκε “Εβδομάδα Ελληνικού Πολιτισμού” παράλληλα με τις παραστάσεις του έργου.[7]
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, το 1967, μετά το χτύπημα της χούντας, η ζωή της ήταν δύσκολη, γιατί στο Παρίσι συμμετείχε στις διαδηλώσεις που οργάνωνε για την Ελλάδα ο Λακαριέρ. Ωστόσο δεν δίστασε να δώσει το έργο της Ο χορός της Ηλέκτρας που απεικόνιζε το καθεστώς της χούντας, στο Εθνικό Θέατρο, που το ενέκρινε με μουσική σύνθεση του Σταύρου Ξαρχάκου και σκηνογραφία του Διονύση Φωτόπουλου.[8] Το έργο απορρίφθηκε από τη λογοκρισία της χούντας. Όμως τελικά, ύστερα από προσπάθειες, ανέβηκε με αστυνομική παρακολούθηση και είχε μεγάλη απήχηση.[9]
Απήχηση των έργων της
Βιβλία της έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί στα γαλλικά, σουηδικά και αγγλικά, και διδάσκονται σε πανεπιστήμια της Eλλάδας και του εξωτερικού. Θεατρικά της έργα παίχτηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: Παιχνίδι με τον χρόνο, Είμαι ένα άστρο που κλαίει μονάχο, Σχεδίες, Το γυάλινο κιβώτιο στο Εθνικό Θέατρο, The Rafts στο Τορόντο του Καναδά, The Glass Box διδάχτηκε στη Σορβόνη από τον καθηγητή Charles Antonetti και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Education et Theatre, Antigone Or the Nostalgia of Tragedy, στο πανεπιστήμιο Χέιγουορντ της Καλιφόρνιας.
Το 1987 κατέκτησε το Α΄ Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα Η Μαρούλα της Λήμνου, ενώ το 1991 προτάθηκε για το Αριστείο της Ευρώπης για την ποιητική συλλογή Μυστικό Πέρασμα. Το 1995 έλαβε το Βραβείο πεζογραφίας του ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας για το μυθιστόρημα Με τη λάμπα θυέλλης και το 2014 έλαβε το Βραβείο του Ελληνικού Τμήματος ΙΒΒΥ για το νεανικό μυθιστόρημα Συνέντευξη με το φάντασμα του βάλτου.
* Με πληροφορίες από τη Wikipedia
Διαβάστε ακόμα
Ο πλανήτης με τα σπίτια τα κρεμαστά, της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου
Ο Ορφέας στο μαγεμένο δάσος- Έξι ιστορίες του φεγγαριού, της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου
