Η Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου BOOK SECRET για το βιβλίο της Μια κόκκινη μύτη, ένα βιολί κι ένα όνειρο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική σε εικονογράφηση της Francesca Cosanti.
Πηγή έμπνευσης της συγκεκριμένης ιστορίας ήταν μια είδηση που άκουσα τυχαία το πρώτο καλοκαίρι της πανδημίας και που με έκανε να βουρκώσω από συγκίνηση κι ελπίδα.
Μια νοσοκόμα στη Χιλή, όταν τέλειωνε τη βάρδιά της, έπαιρνε το βιολί κι έπαιζε στους διαδρόμους του νοσοκομείου για τους ασθενείς με Covid-19 αλλά και για τους εξαντλημένους συναδέρφους της.
Την ίδια στιγμή ξεκίνησα να γράφω, έχοντας στον νου μου τα παιδιά που νοσηλεύονται για κάποιο χρονικό διάστημα.
Είχα στο παρελθόν επισκεφτεί ως εμψυχώτρια-κλόουν κάποιο νοσοκομείο κι έτσι γεννήθηκε αυθόρμητα η ιδέα ενός μικρού παιδιού, του Ζήση, που το όνειρό του είναι να γίνει μουσικός και ζογκλέρ και αστείατρος.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να στείλεις σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες;
Η ζωή μας δεν είναι θάλασσα ακύμαντη. Τις περισσότερες φορές βέβαια τα κύματα είναι μικρά και δεν εγείρουν ανησυχία. Υπάρχουν όμως και φορές που ορθώνονται γιγάντια κι απειλητικά και η τρικυμία φαντάζει χωρίς τέλος. Μήπως τότε, αντί να παλέψουμε με τα κύματα, είναι καλύτερα να χορέψουμε μαζί τους; Να φορέσουμε μια κόκκινη μύτη και να διακωμωδήσουμε τη δύσκολη στιγμή; Να γίνουμε φίλοι με τον Κύριο Χρόνο και να παίξουμε μαζί του ως την άκρη του «λευκού δάσους»; Να απλώσουμε το χέρι και να κρατήσουμε σφιχτά τα χέρια που μας προσφέρονται; Να συνεχίσουμε να αντλούμε χαρά από ό,τι μας ευχαριστεί; Είναι δική μας η επιλογή.
Μια κόκκινη μύτη, ένα βιολί κι ένα όνειρο, της Γιώτας Κ. Αλεξάνδρου (εικ.: Φραντσέσκα Κοζάντι)
