Γράφει η Κατερίνα Ανδρικοπούλου
Το νέο βιβλίο του διάσημου Ευγένιου Τριβιζά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος.
Η αλήθεια είναι ότι όταν το πήρα στα χέρια μου για να το διαβάσω, αμέσως νόμισα ότι θα διαβάσω κάτι χριστουγεννιάτικο. Στο εξώφυλλο, μια καμήλα, ένας βεδουίνος που μελετάει έναν χάρτη (μπορεί και το A-Z) καθισμένος σε έναν κόκκινο χαρακτηριστικό Λονδρέζικο τηλεφωνικό θάλαμο. Κρύο χιόνι και το Μπιγκ Μπέν από πίσω να σου θυμίζει ταξίδια και γιορτές. Όλο αυτό το σκηνικό σε ξεγελάει. Καλπάζει το μυαλό σου, πλάθεις την δική σου ιστορία. Σκέφτεσαι… Μια καμήλα πάει στο Λονδίνο για τα Χριστούγεννα. Κάτι θα ψάξει, κάτι θα βρει και το μήνυμα των Χριστουγέννων θα αποκαλυφθεί.
Καμία σχέση.
Η Καμήλα αυτή η θαυμαστή, έχει θέμα.Έχει μεγάλο πρόβλημα… Θέλει να είναι κομψή και φίνα σαν ελαφίνα. Την βαρέθηκε την καμπούρα. Δεν την αντέχει άλλο! Ο μοναχικός βεδουίνος της, ο Αχμέτ Χαμαμέτ, έχει στην καμήλα του μεγάλη αδυναμία. Είναι το φως του, η παρηγοριά του, η ελπίδα του, η παρέα του. Η καμήλα σαν πονηρή γυναίκα βρίσκει τον αφέντη σε στιγμή αδυναμίας και του εκθέτει τα ψυχολογικά της προβλήματα. Το πρόβλημά της περί αισθητικής. «Αν είναι έτσι όπως τα λες, αν με εκτιμάς, αν με αγαπάς αν με υπολήπτεσαι τόσο πολύ…». «….Να μου έκανες, μια χάρη και εσύ…». Ο Βεδουίνος παθιασμένος με την καμήλα του συμφωνεί και η επιθυμία της θα εκπληρωθεί. Τον συμφέρει και αυτόν άλλωστε θα είναι ο μοναδικός βεδουίνος με καμήλα χωρίς καμπούρα, ντελικάτη και κομψή. Νάρκισσος και αυτός, δεν προσπαθεί να την πείσει για το αντίθετο και ξεκινούν για το Λονδίνο. Ξοδεύει όλες του τις οικονομίες, βάζει ενέχυρο το αντίσκηνο αλλά δεν πτοείται, η καμήλα του θα πάει στον καλύτερο πλαστικό χειρουργό του Λονδίνου! Μπότοξ για χελώνες, ριζική αποτρίχωση για κατσίκες (αν σας ενδιαφέρει έχουμε διεύθυνση και τηλέφωνα).
Βρίσκουν τον διάσημο πλαστικό χειρουργό. Ουρά περιμένει στο ιατρείο. Μεγάλη πελατεία ο πλαστικός. Πολλά ζώα με τα δικά τους θεματάκια περί αισθητικής. Λελέκια που θέλουν να γίνουν φλαμίνγκο και σκαντζόχοιροι που δε θέλουν να ‘ναι πια αγκαθωτοί. Μπαίνει και η καμήλα στο χειρουργείο και της κόβουν την καμπούρα.
Γυρίζουν πίσω όλοι θαυμάζουν την βελτιωμένη καμήλα.
Όμως μια μέρα, χάνονται στην έρημο. Και εγώ εδώ είμαι σε δίλημμα να το πάρει το ποτάμι; Να δώσω ή να μη δώσω το τέλος; Δε θα το δώσω στο περίπου… Θα πω μόνο ότι το τέλος δεν είναι αυτό που συνήθως περιμένουμε. Είναι τέλος πραγματικό. Και ίσως λίγο απότομο. Όπως στις ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και όχι του αμερικάνικου. Και δεν το πιστεύεις ότι αυτό είναι το τέλος. Δε μπορεί, κάτι θα γίνει τώρα, σκέφτεσαι, αλλά δε γίνεται τίποτα. Δεν υπάρχει απομηχανής θεός. Δεν υπάρχει θεία δύναμη. Δεν υπάρχει τίποτα. Και εκεί μπαίνουν τα θέματα για συζήτηση. Θάνατος. Το πάθημα που έγινε σκληρό μάθημα. Και όπως το βλέπω εγώ, η χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Η εικονογράφηση από τον Νίκο Κούτση είναι πολύ ωραία. Τα συναισθήματα απεικονίζονται έντονα στα πρόσωπα των ηρώων. Δύσκολα συναισθήματα όπως αλαζονεία, περηφάνια, κούραση, απόγνωση, φόβος μπορούν να διαβαστούν στις εκφράσεις των ηρώων του. Το κείμενο και οι εικόνες είναι δοσμένα έτσι ώστε να παραπέμπουν σε στυλ κόμικ και αυτό το κάνει διαφορετικό και ενδιαφέρον. Οι εικόνες έχουν πολλές λεπτομέρειες και άλλες είναι πολύ μικρές ή μεγάλες. Βγάζουν από μόνες τους κίνηση και δράση. Φαντάζομαι ότι χρειάζεται χρόνο και χώρο για να δουν τα παιδιά τις εικόνες και να τις επεξεργαστούν μέσα στην τάξη.
Στο τέλος του βιβλίου ακολουθεί καμηλό- κουίζ. «Όσα θέλατε να ξέρετε για τις καμήλες αλλά διστάζατε να ρωτήσετε». Και γίνεσαι ειδικός και εξπέρ στα θέματα καμήλας. Διλήμματα, με ψέμα ή αλήθεια τύπου «οι καμήλες μπορούν να κλείνουν τα ρουθούνια τους για να μην μπαίνει μέσα άμμος;» και ερωτήσεις σωστό ή λάθος. Επίσης υπάρχει αφιέρωμα στην τέχνη με θέμα φυσικά την καμήλα. Τέλος, το βιβλίο κλείνει με καμηλογκάλερι.
Κατά την γνώμη μου το βιβλίο αυτό είναι μια καλή αφορμή για να δουλευτεί το θέμα της αυτοεκτίμησης. Βάλτε και το τραγούδι «της αρκούδας» από τα τραγουδάκια γάλακτος (είχε κι αυτή η αρκούδα θέμα με την εμφάνιση της και το βάρος της). Και τραγουδήστε «μα κανείς δεν εκτιμάει ό,τι έχει φυσικό…». Ας μάθουμε να εκτιμάμε αυτά που έχουμε από μικρή ηλικία, ας καλλιεργήσουμε αυτοπεποίθηση στα παιδιά γι’ αυτό που έχουν, γι’ αυτό που είναι, για την εξωτερική τους εικόνα. Όλοι είμαστε διαφορετικοί και μοναδικοί, κάτι έχουμε περισσότερο κάτι λιγότερο, αλλά θα πρέπει από μικρή ηλικία να μας βοηθήσουν να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας και τον αποδεχόμαστε όπως είναι. Η αυτοπεποίθηση είναι το μεγαλύτερο όπλο επιτυχίας.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η θαυμαστή Καμήλα |
| Συγγραφέας: | Ευγένιος Τριβιζάς |
| Εικονογράφηση: | Νίκος Κούτσης |
| Εκδόσεις: | Ίκαρος, 2014 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-572-001-8 |
