Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 4+ (target 5-7) – Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά
Το να είσαι ικανός να γεμίσεις τον ελεύθερο χρόνο σου ευφυώς είναι το τελευταίο προϊόν του πολιτισμού και, προς το παρόν, ελάχιστοι άνθρωποι έχουν φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο.
Μπέρτραντ Ράσελ
Πιάνο. Ζωγραφική. Μπαλέτο. Κολύμβηση. Η Μελίνα είναι τόσο κουρασμένη, σέρνει τα πόδια της να φτάσει στο κρεβάτι για ύπνο. Στο σχολείο νύσταζα τόσο που δεν μπορούσε να κρατήσει τα μάτια της ανοιχτά. Απίστευτο αυτό που συνέβη εκείνη τη μέρα. Μόλις χτύπησε το τελευταίο κουδούνι, τετράδια, μολύβια, χρώματα, γόμες, ξύστρες, βιβλία άρχισαν να μεγαλώνουν και να πετάνε στον αέρα. Βέβαια, μόνο εκείνη τα έβλεπε. Και πριν προλάβει να βγει από την τάξη, όλα αυτά όρμησαν ξανά στην τσάντα της η οποία όμως είχε γίνει τεράστια!
Η Μελίνα προσπάθησε πολύ να βγάλει την τσάντα της από πάνω της αλλά δεν γινόταν με τίποτα. Λες και τα λουριά είχαν κολλήσει πάνω στην πλάτη της. Δεν διάβασε τίποτα. Έφυγε αμέσως για το μάθημα ζωγραφικής και μετά για μπαλέτο. Παντού μια σύγχυση, παντού η Μελίνα χαμένη. Η τσάντα στην πλάτη της είναι πλέον δυσβάστακτη. “Βιάσου! Έχεις πιάνο και κολύμπι!” της είπε η μητέρα της. Αλλά το ποτήρι είχε πλέον ξεχειλίσει.
Αυτή η υπερφόρτωση των παιδιών ήδη από την προνηπιακή ηλικία με δραστηριότητες και ενασχολήσεις που καταστρέφει την παιδική ηλικία. Αυτός ο ασίγαστος συναγωνισμός μεταξύ γονέων για το ποιου το παιδί θα κάνει τα περισσότερα, τα πιο ξεχωριστά. Ξένες γλώσσες και ένα άθλημα και ένα καλλιτεχνικό για το σώμα και ένα για κάποια άλλη δεξιότητα και μουσική ασφαλώς και κάπου εκεί το παιδί πνίγεται, μπουχτίζει. Ο ελεύθερος χρόνος του, το ελεύθερο παιχνίδι μέσα από το οποίο αναζητά ισορροπίες, επιλύει συγκρούσεις, αποφορτίζεται, αναλύει και τακτοποιεί καταστάσεις δεν υπάρχει. Το βάρος των υποχρεώσεων στα προηγούμενα αθροίζοντας σχολείο, οικογένεια, φίλους και άλλες καταστάσεις είναι δυσβάστακτο.
Όχι, δεν ισχυρίζομαι ότι ένα παιδί πρέπει να κάθεται ολημερίς και να παίζει, οι εποχές άλλαξες, δεν είμαστε στο 50′ και το 60′ όπου μετά βίας πήγαιναν σχολείο και μετά ως τη νύχτα στις αλάνες. Αλλά κάθε οικογένεια, σε συνεργασία με το παιδί πάντα, πρέπει να βρει μια ισορροπία μεταξύ των ενδιαφερόντων, των αντοχών και του χρόνου του παιδιού. Γιατί και ο χρόνος είναι σχετικός αφού άλλος απαιτείται για ένα παιδί της πόλης που θέλει και μία ώρα χρόνο μετάβασης στις δραστηριότητες και άλλος για ένα παιδί που κάνει ιδιαίτερα ή έχεις τις δραστηριότητες αυτές πολύ κοντά του (συνήθως σε μικρότερες πόλεις).
Ο συγγραφέας Βασίλης Κουτσιαρής σημαδεύει αυτήν ακριβώς την κατάσταση. Το μπουχτισμένο παιδί που δεν προλαβαίνει να ανασάνει. Που δεν περνά χρόνο με τους γονείς του, αφού ουσιαστικά η καθημερινότητά του είναι μια αλληλουχία επισκέψεων σε δραστηριότητες, μαθήματα, υποχρεώσεις. Μέσα από μια ιστορία που ισορροπεί μεταξύ πραγματικότητας και μαγικού ρεαλισμού, ο συγγραφέας επιτυγχάνει να καταδείξει έξυπνα, τρυφερά, με ευκρίνεια το βάρος αυτής της κατάστασης από την πλευρά ενός παιδιού. Και έχω την εντύπωση ότι αυτό είναι ένα διηλικιακό βιβλίο αφού από τη μία απευθύνεται στα παιδιά, ενσωματώνοντας και αστείες στιγμές, από την άλλη το εισέπραξα ως ένα βιβλίο-καμπανάκι προς τους γονείς οι οποίοι ξεχνούν ότι τα παιδιά θέλουν δύο πράγματα: χρόνο για να δημιουργήσεις υποδομές και ερεθίσματα στη ζωή τους και αμιγή χρόνο μαζί τους.
Πιστεύω ότι πάνω σε αυτή τη βάση ισορροπεί καλά η ιστορία της Μελίνας και άλλοτε με τρυφερότητα, άλλοτε με δράση και χιούμορ, άλλοτε με κυνικό ρεαλισμό και το ψυχικό άδειασμα της πρωταγωνίστριας, επιτυγχάνει γεμίσει τους μικρούς και να ταρακουνήσει τους μεγαλύτερους αναγνώστες.
Η εικονογράφηση της Φραντσέσκα Κοζάντι χαρακτηρίζεται από τις μεγάλες μορφές της Μελίνας και των υπολοίπων ηρώων (δασκάλες, παιδιά, μητέρα), την εκφραστικότητα των προσώπων και πολυχρωμία με βάση κυρίως θερμά χρώματα και ειδικότερα το κόκκινο και το πορτοκαλί. Δεν έχει περίπλοκες λεπτομέρειες και στέκεται στο βασικό γεγονός κάθε σελίδας το οποίο επιλέγει να οπτικοποιήσει με λιτότητα.
Για αναγνώστες περίπου 5-7 ετών.
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.
Με μια ματιά
- Ο Βασίλης Κουτσιαρής σημαδεύει το μπουχτισμένο παιδί που δεν προλαβαίνει να ανασάνει, που δεν περνά χρόνο με τους γονείς του, αφού ουσιαστικά η καθημερινότητά του είναι μια αλληλουχία επισκέψεων σε δραστηριότητες, μαθήματα, υποχρεώσεις. Μέσα από μια ιστορία που ισορροπεί μεταξύ πραγματικότητας και μαγικού ρεαλισμού, ο συγγραφέας επιτυγχάνει να καταδείξει έξυπνα, τρυφερά, με ευκρίνεια το βάρος αυτής της κατάστασης από την πλευρά ενός παιδιού. Και έχω την εντύπωση ότι αυτό είναι ένα διηλικιακό βιβλίο αφού από τη μία απευθύνεται στα παιδιά, ενσωματώνοντας και αστείες στιγμές, από την άλλη το εισέπραξα ως ένα βιβλίο-καμπανάκι προς τους γονείς οι οποίοι ξεχνούν ότι τα παιδιά θέλουν δύο πράγματα: χρόνο για να δημιουργήσεις υποδομές και ερεθίσματα στη ζωή τους και αμιγή χρόνο μαζί τους.
Το Soundtrack του βιβλίου
Θέμα νυχτερινού αγγέλου- Μάνος Χατζιδάκις
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Η τσάντα της Μελίνας |
| Συγγραφέας: | Βασίλης Κουτσιαρής |
| Εικονογράφος: | Francesca Cosanti |
| Εκδόσεις: | Ελληνοεκδοτική, Ιούλιος 2021 |
| Επιμέλεια: | Γιώτα Γκότση |
| DTP: | Ελληνοεκδοτική, Ευτυχία Χρηστίδη |
| Σελίδες: | 40 |
| Μέγεθος: | 22 Χ 30 |
| ISBN: | 978-960-563-404-9 |
