Λιγότερο από τέσσερα ευρώ έχει αυτό το διαμαντάκι που θα το χαρακτήριζα “αδερφάκι” του “Βρες ποιος είμαι“, από τους ίδιους δημιουργούς, τον βραβευμένο με ευρωπαϊκό βραβείο λογοτεχνίας Μάκη Τσίτα και της εκ των πλέον ξεχωριστών νέων εικονογράφων της Ελλάδας, Λίλας Καλογερή.
Το χαρακτηρίζω διαμαντάκι γιατό ο μετρ της βραχείας φόρμας (ιστορίες με ιδιαιτέρως μικρό κείμενο για όσους δεν γνωρίζουν) μετράει τόσο προσεκτικά τις λέξεις του φτιάχνοντας με χιούμορ, ρεαλισμό και συγκίνηση έναν μπαμπά τυπικό κι όμως τόσο μακρινό που απορείς πως γίνεται κάποιος να μην είναι τέτοιος.
Τη κάνει ο μπαμπάς στο “Ο δικός μου μπαμπάς”; Καταρχάς είναι καλύτερος. Μας το λέει σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση η μικρή του κόρη (στο Βρες ποιος είμαι το δίδυμο είναι πατέρας με γιο). Κι έχεις τους λόγους της για μια τέτοια σιγουριά. Τον τρέμουν οι κλέφτες, τον φοβούνται οι πειρατές. Η μαγεία του Τσίτα είναι πως αφήνει στην εικονογράφο την άλλη μισή δουλειά. Έτσι, έρχεται η Καλογερή να φανερώσει ποιοι είναι αυτοί οι κλέφτες και οι πειρατές που φοβούνται τον μπαμπά (ο πατέρας και η κόρη παίζουν με ένα πειρατικό καραβάκι φορώντας καπέλα).
Ο μπαμπάς της μικρής τα βάζει με άγρια θηρία, λέει αστείες ιστορίες στο τραπέζι του φαγητού, ξέρει κάτι μοναδικά παιχνίδια για να περνάς καλά (δεν θα το πω, δεν θα το πω), είναι όμορφος γιατί φροντίζει τον εαυτό του και ευγενικός όταν φτιάχνει τα μαλλιά της. Φτιάχνει κάστρα το καλοκαίρι, χιονανθρώπους το χειμώνα, φτιάχνει κρέπες, κάνει εκπλήξεις κι όταν κάποτε θυμώνει, η αγάπη όλα τα διώχνει γρήγορα μακριά.
Πόσο εύκολα είναι όλα αυτά τα μικρά, καθημερινά πράγματα που κάνει ένας μπαμπάς για να φαντάζει ο καλύτερος στα μάτια της κόρης του; Φτάνει να θες, θα πω εγώ.
Κείμενο υπαινικτικό, φωτογραφικό, στα όρια ενός ιδανικού ρεαλισμού (υπάρχει αλλά κι αν σπανίζει είναι εύκολο να υπάρξει αν θες), με μια ντουζίνα λιτά ενσταντανέ που γοητεύουν με την απλότητα, την τρυφερότητα και της καρδιάς την συγ-κίνηση. Το συναίσθημα, όμως, δεν εκβιάζεται, η καρδιά δεν ωθείται δια της ψυχοπονιάρικης βίας να αισθανθεί κι αυτό το 50-50 συγγραφέα και εικονογράφου που αλληλοσυμπληρώνουν τις νοηματικές διαστάσεις του βιβλίου, αποτελούν μια υποδειγματική μαγεία, μια απόλαυση.
Η εικονογράφηση της Λίλας Καλογερή με πολύ φως και χρώμα, με τις ελκυστικές εκείνες φιγούρες και τα προσωπά της που ακροβατούν μεταξύ animation και βιβλίου. Ιδανική η εικονογραφική νοηματοδότηση του κειμένου του συγγραφέα.
Για τον πατέρα και τη γιορτή του που έρχεται κάθε τρίτη Κυριακή, για τη σχέση πατέρα και παιδιού (κόρης πιο συγκεκριμένα), για τις μικρές συμπαντικές συνωμοσίες που μπορείς να στήσεις για να ζωντανεύει η καρδιά και να ξεχνά να σταματήσει.
Από τις εκδόσεις Πατάκη. Προτείνεται ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ.
Και ασφαλώς, μην ξεχάσετε:
Ο Αγαπημένος Ήρωάς μου– Δημήτρης Ζερβουδάκης σε στίχους Μάκη Τσίτα.
***
Διακρίσεις
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο δικός μου ο μπαμπάς |
| Συγγραφέας: | Μάκης Τσίτας  |
| Εικονογράφηση: | Λίλα Καλογερή |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Απρίλιος 2017 |
| Σειρά: | Χωρίς σωσίβιο, Επίπεδο 1 |
| Διορθώσεις: | Αντωνία Γουναροπούλου |
| DTP | Νίκη Αντωνακοπούλου |
| Σελίδες: | 24 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| Διάβασε: | απόσπασμα |
| ISBN: | 978-960-16-6885-7 |
