Και μόνο που η πρωταγωνίστρια λέγεται Ελ το οποίο προκύπτει από το πλήρες όνομα Γκαλάντριελ, καταλαβαίνει κανείς σε ποιον αποτίει φόρο τιμής με το καλημέρα σας η συγγραφέας Ναόμι Νόβικ. Στον άρχοντα των δαχτυλιδιών, η Γκαλάντριελ ήταν ισχυρό ξωτικό, κάτοχος του ενός από τα Τρία Δαχτυλίδια, της Νένυα. Διαβάζοντας το Σχολομαντείο βλέπεις πόσο Τόλκιν έχει μέσα του. Αλλά δεν είναι μόνο ο κόσμος του μεγάλου μύστη της μυθολογίας της Μέσης Γης που υπάρχει στο βιβλίο αυτό. Είναι πάνω απ’ όλα το σύμπαν που προσπαθεί, ανεξαρτήτως επιρροών, να δομήσει η Νόβικ.
Από την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου του Σχολομαντείου από το ELNIPLEX
Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 12+ (target 14-18) – Λογοτεχνία για εφήβους
Το τρίτο μέρος του Σχολομαντείου της Ναόμι Νόβικ.
“Δε μου ζήτησε να κλάψω μαζί της∙ μάλιστα, γύρισε το κεφάλι της από την άλλη, προσπαθώντας να κρύψει το πρόσωπό της από μένα. Το ήθελα, το ήθελα τόσο πολύ να χωθώ στην αγκαλιά της και να το αισθανθώ μαζί της: ότι ήμουν ζωντανή, ότι ήμουν σώα. Αλλά δεν μπορούσα. Έκλαιγε από χαρά, έκλαιγε από αγάπη, έκλαιγε για μένα, και ήθελα να κλάψω κι εγώ γι’ αυτά τα πράγματα: ήμουν σπίτι, είχα φύγει για πάντα από το Σχολομαντείο, ήμουν ζωντανή σ’ έναν κόσμο που είχαν αλλάξει προς το καλύτερο, σ΄έναν κόσμο όπου ποτέ πια δε θα πέταγαν παιδιά μέσα σ’ έναν λάκκο γεμάτο μαχαίρια, με την ελπίδα ότι τα παιδιά θα κατάφερναν να ξαναβγούν αποκεί. Ήταν άξιος λόγος πανηγυρισμού. Μόνο που δεν μπορούσα. Ο λάκκος ήταν ακόμη εκεί, και ο Ωρίωνας βρισκόταν μέσα του”.
Συναισθήματα έντονα αποτυπωμένα, συνδυασμένα με έναν κίνδυνο που κρέμεται διαρκώς πάνω από το κεφάλι σου. Αμφιβολία και αμφισβήτηση. Να νιώθεις μετέωρος καθώς διαβάζεις και αναρωτιέσαι στ’ αλήθεια τι έχει συμβεί. Αυτό ουσιαστικά προσπαθεί να κάνει η Ναόμι Νόβικ στο τρίτο βιβλίο του Σχολομαντείου που ολοκληρώνει την τριλογία. Προσπαθώντας να διατηρήσει την πλοκή της σε ικανοποιητικό επίπεδο και τον ρυθμό της αφήγησής της εξίσου, η Νόβικ κατορθώνει να μην χαμηλώσει τον πήχη σε ένα πολύ δύσκολο και φιλόδοξο πρότζεκτ όπως αυτό.
“Ο Αρτζούν κι εγώ θέλαμε να δημιουργήσουμε μια νέα χρυσή σύναξη”, είπε. Σκεφτήκαμε πως αν καταφέρναμε να δείξουμε σε όλους έναν καλύτερο- ” Σώμασε και μετά το πήρε πάλι από την αρχή μ’ έναν πολύ γνώριμο τρόπο: πάντοτε θύμιζε στους άλλους να μη δίνουν εξηγήσεις όταν προσπαθούν να ζητήσουν συγχώρεση, να μην προβάλλουν δικαιολογίες αν δεν τους ζητηθούν. “Θέλαμε να δημιουργήσουμε μια χρυσή σύναξη. Θέλαμε να βρούμε τις σούτρες”, είπε. Νομίζω πως είχα ήδη αρχίσει να καταλαβαίνω, μόνο που ένιωσα το κεφάλι μου να αδειάζει και το μυαλό μου να κατακλύζεται από λευκό θόρυβο. “Σκεφτήκαμε ότι το πιθανότερο ήταν να τις βρίσκαμε στο σχολείο, στη βιβλιοθήκη. Κοριτσάκι μου, λυπάμαι τόσο πολύ. Εκτελέσαμε ένα ξόρκι επίκλησης. Ζητήσαμε να μας φέρει τις σούτρες, όμως αφήσαμε την πληρωμή ανοιχτή”.
Αισθάνομαι συχνά, από την άλλη, ότι αυτός ο Χάρι Πότερ έχει κάνει μεγάλη ζημιά στους επόμενους συγγραφείς που καταπιάνονται με μαγεία, με σχολές παιδιών, μάγων, με ξόρκια, συγκρούσεις συμφερόντων και ούτω καθεξής. Οι συγγραφείς προσπαθούν να διαχειριστούν το μεγάλο πρόβλημα να μη συγκρουστούν με το βουνό, με το μεγάλο σημείο αναφοράς. Είναι σαν να θέλω να γράψω εγώ για μια παρέα που ταξιδεύει με σκοπό να εξαφανίσει ένα αντικείμενο το οποίο θα προκαλέσει το μέγιστο κακό στον κόσμο και να βλέπω διαρκώς μπροστά μου τον βραχνά του αξεπέραστου Lord of the Rings. Κάπως έτσι, πέφτουμε και οι αναγνώστες και οι κριτικοί στην παγίδα να συγκρίνουμε τα νεώτερα βιβλία με το Πότερ ή με τον Άρχοντα και να μας αφήνει πάντα μια γεύση ανικανοποίητου. Δεν πρέπει να πέφτουμε σε αυτήν τη λούμπα. Κάθε εγχείρημα είναι διαφορετικό. Εν προκειμένω, η Νόβικ στήνει το δικό της “υπερθέαμα” που ενώ δεν είναι τέλειο, δεν είναι πάντα ιδανικό, και κάποιες στιγμές ίσως σας φανεί βαρύ, στην πραγματικότητα έχει κάνει μια πολύ καλή δουλειά. Και σε χαρακτήρες και στον συσχετισμό μεταξύ τους και στην πλοκή και στον τρόπο που επιχειρεί να βρει ρυθμό, να διαχειριστεί το υλικό της, να διαχειριστεί τον αναγνώστη, να τον κρατήσει κοντά της.
Σημαντικό ζητούμενο επίσης η ατμόσφαιρα. Ίσως λόγω ότι δεν μας είχε σταλεί εκ παραλείψεως το δεύτερο βιβλίο, κάποιες στιγμές χάθηκα λίγο. Είχα κάποια κενά. Ωστόσο, θέλω να παραδεχτώ ότι η Νόβικ το πάλεψε πολύ να διατηρήσει ένα συμπαθητικό πέπλο μυστηρίου, αγωνίας, να στήσει έναν δικό της καμβά όπου οι νεαροί πρωταγωνιστές της θα τη βγάλουν ασπροπρόσωπη. Η Ελ είναι γεμάτη ανατροπές, σε ξαφνιάζει. Τα μυστικά που σε έχουν γεμίσει με κενά και αγωνία, σιγά σιγά κουμπώνουν και δημιουργούν τη συνθήκη της διαλεύκανσης. Φως πέφτει στο επιτηδευμένο σκοτάδι. Το συνολικό αποτέλεσμα δεν απογοητεύει.
Θυμός, αγάπη, θλίψη, φιλίες, αγάπη, έρωτας, ισορροπίες που διαταράσσονται, σχέσεις που δοκιμάζονται, θυσίες και κομμάτια του εαυτού σου που τίθενται εν αμφιβόλω, ζωές που παραγκωνίζονται, ζωές που διασταυρώνονται τυχαία ή επιτηδευμένα με άλλες.
Δεν είναι ένα εφηβικό ανάγνωσμα εύκολα διαχειρίσιμο από 12χρόνους όπως ήταν το πρώτο βιβλίο. Θα το σήκωνα σε πιο late teenagers, σε young adult κατάσταση προς 14-15 ετών που θα δουν πολύ υλικό από τον εαυτό τους, από την ευθραστότητα και την δεν ξέρω τι ακριβώς μου γίνεται φύση τους. Η Ελ, ο Ωρύωνας Λέικ, εσείς.
Για αναγνώστες από 13-14+ ετών.
Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Σχολομαντείο Μάθημα Τρίτο- Οι Χρυσές Συξάξεις |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | The Golden Enclaves |
| Συγγραφέας: | Ναόμι Νόβικ |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο, Δεκέμβριος 2022 |
| Μετάφραση: | Βούλα Αυγουστίνου |
| Επιμέλεια: | Θοδωρής Τσώλης |
| Προσαρμογή εξωφ.: | Γιώργος Παναρετάκης |
| Σελίδες: | 560 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-618-03-3238-4 |
