More
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 1068x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 1068x150
    patakis_To vivlio twn fovwn banner_elniplex 405x150
    patakis_oti thelw tha kanw banner_elniplex 405x150
    ΑρχικήΒιβλίοΧριστίνα Κωνσταντουδάκη: "Να έχετε πάντα δίπλα σας ανθρώπους που θα μεταμορφώνουν τα...

    Χριστίνα Κωνσταντουδάκη: “Να έχετε πάντα δίπλα σας ανθρώπους που θα μεταμορφώνουν τα «κουβερτάκια» σας σε κάπες σούπερ ήρωα

    Η συγγραφέας Χριστίνα Κωνσταντουδάκη γράφει για το βιβλίο της Με μια κουβέρτα… στο διάστημα! που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.

    Η ιστορία που διηγούμαι στο βιβλίο μου Με μια κουβέρτα… στο διάστημα είναι μια ιστορία που θα ήθελα να υπήρχε όταν ήμουν μικρή. Να μου δείξει ότι δεν ήταν κακό που δεν ήμουν ένα από τα «δυναμικά» παιδιά που έκαναν αμέσως φίλους, ότι κι εγώ κάποτε θα προσαρμοζόμουν, ότι δεν χρειαζόταν να φοβάμαι ούτε τους συμμαθητές μου ούτε τους δασκάλους μου. Γι’ αυτό ήθελα όλο το πλαίσιο γύρω από τον Σταύρο να είναι υποστηρικτικό. Για να δείξω στα μικρά παιδιά, που είναι πιο εσωστρεφή, ότι δεν υπάρχει λόγος να απαρνηθούν αυτό το χαρακτηριστικό αλλά δεν χρειάζεται και να φοβούνται. Οι άνθρωποι είναι καλοί. Κι αν δεν είναι καλοί με εμάς, δεν φταίμε εμείς γι’ αυτό. Πάμε παρακάτω.

    Κάτι άλλο που ήθελα να θίξω και να καταρρίψω είναι το γεγονός ότι τα άτομα με αναπηρία τα βλέπουμε στερεοτυπικά «αδύναμα» κι ότι χρειάζονται βοήθεια. Στην ιστορία μας, η Αλεξάνδρα, ένα κορίτσι σε αναπηρικό αμαξίδιο, είναι αυτή που βοηθάει ουσιαστικά τον Σταύρο να «ανοιχτεί». Κι αυτή η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή γιατί η καλύτερή μου φίλη, που επίσης τη λένε Αλεξάνδρα, βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο και είναι αυτή που με ώθησε να «βγω από το καβούκι μου», κάπου εκεί στο λύκειο.

    Η ιστορία αυτή υπήρχε μέσα μου αρκετά χρόνια, αλλά έπρεπε να διδάξω σε τάξη νηπιαγωγείου για να πάρει σάρκα και οστά. Να έρθω σε επαφή με όλων των ειδών τα παιδιά, τα εσωστρεφή και μη, αυτά που χρειάζονταν κάποιο μεταβατικό αντικείμενο κι αυτά που τα βοηθούσαν να προσαρμοστούν. Και κάπως έτσι, αβίαστα, γεννήθηκε αυτή η ιστορία, την οποία αφιερώνω στην πρώτη μου τάξη, το έτος 2019-2020. Μια χρονιά πολύ δύσκολη για όλους μας, που είχαμε αναγκαστεί να αποχωριστούμε ο ένας τον άλλον για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω κορονοϊού και, όταν γυρίσαμε πίσω, έπρεπε να συστηθούμε ξανά από την αρχή. Κι όχι μόνο να συστηθούμε αλλά και να προσαρμοστούμε, ακριβώς αυτό που κάνει και ο Σταύρος της ιστορίας μας.

    Και θα τελειώσω με μια ευχή. Όπως γράφω και στις αφιερώσεις για τα παιδιά πάνω στο βιβλίο: Σας εύχομαι να έχετε πάντα δίπλα σας ανθρώπους που θα μεταμορφώνουν τα «κουβερτάκια» σας σε κάπες σούπερ ήρωα!

    Διαβάστε απόσπασμα

    Πατήστε εδώ

    Δείτε την ELNIPLEX κριτική προσέγγιση:

    Με μια κουβέρτα… στο διάστημα!, της Χριστίνας Κωνσταντουδάκη

    RELATED ARTICLES

    Most Popular