Διαβάζεται σε 3′- Ηλικιακό κοινό: 16+ (target: ενήλικες) – Μυθιστόρημα
Ένας άντρας που τον λένε Ούβε αγοράζει ένα κομπιούτερ που δεν είναι κομπιούτερ
Ο τίτλος του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου
Όχι, τον Φρέντρικ Μπάκμαν δεν τον γνωρίσαμε με το αριστουργηματικό best seller Η γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη, ούτε με το αδερφό βιβλίο Η Μπριτ-Μαρί ήταν εδώ. Και ασφαλώς δεν είδαμε την σπουδαία πένα του στη Συμφωνία ζωής ή το Άνθρωποι με άγχος, σπουδαία ψυχογραφήματα και αυτά. Είχε προηγηθεί ένα βιβλίο που εγώ ο αδαής το γνώρισα μέσα από μια ταινία, λάτρης γαρ αυτών των μυστήριων Σκανδιναβών, πριν ακόμα κι από το Δόγμα 95 του Τρίερ και των υπερασπιστών του. Το βιβλίο λεγόταν Ένας άντρας που τον λένε Ούβε αλλά η ταινία ήρθε στα ελληνικά με πιο συντομευμένο τίτλο και το όνομα με άλλη προφορά: Ο κύριος Όβε.
Το είχαν φέρει περιέργως (που δεν το πήρε κάποιος μεγαλύτερος εκδότης) στην Ελλάδα οι Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδη σε μετάφραση Βασιλικής Κωστάκη το 2016, τέσσερα χρόνια μετά την έκδοσή του στα σουηδικά και στα μέσα του 2021, οι εκδόσεις Κέδρος, έχοντας όλα τα δικαιώματα του συγγραφέα στην Ελλάδα, πήραν και αυτό το αριστούργημα.
Ναι, αριστούργημα. Θυμάμαι ακόμα εκείνον τον απίθανο ηθοποιό (Rolf Lassgård) που υποδυόταν τον Ούβε (Όβε στην ταινία)∙ πόσο καθηλωτικός ήταν, πόσο μουντρούχος έβγαινε και πόσο πειστικά έπαιζε αυτόν τον μονόχνωτο, γκρινιάρη τύπο που του έφταιγαν όλοι και όλα. Η ταινία (του Hannes Holm) ήταν εξαιρετική, όμως πού να δείτε το βιβλίο! Αυτός ο πενηντάρης Ούβε θα είναι σε είκοσι χρόνια από τις πλέον εμβληματικές λογοτεχνικές φιγούρες.
Ζει μόνος του. Είναι άκαμπτος, ανυποχώρητος, δεν λυγάει, δεν αλλάζει συνήθειες, δεν κάνει χατίρια και εξαιρέσεις. Αυστηρός, απαιτητικός, απρόσιτος ή μάλλον απλησίαστος, επιθεωρεί καθημερινά τη γειτονιά για να διαπιστώσει αν τηρούνται όλοι οι κανόνες που όρισε ο σύλλογος ιδιοκτητών ακινήτων.
“Κακόμοιρο πλάσμα”, σκέφτηκε κι έριξε μια ματιά στο ρολόι του. Έξι παρά δύο λεπτά. Καλό θα ήταν να ξεκινούσε για να μη γίνει ο γάτος η αιτία να καθυστερήσει την επιθεώρηση της γειτονιάς. Κι έτσι, όπως έκανε κάθε πρωί, προχώρησε στον πεζόδρομο, ανάμεσα στις πολυκατοικίες και κατευθύνθηκε προς το πάρκινγκ. Σταμάτησε δίπλα στην πινακίδα που δήλωνε ότι απαγορευόταν η κυκλοφορία οχημάτων στον οικισμό. Κλότσησε τον στύλο πάνω στον οποίο βρισκόταν η πινακίδα, όχι επειδή ο στύλος στεκόταν στραβά, αλλά γιατί ο Ούβε πίστευε ότι ήταν πάντα καλό να τον ελέγχει. Ο Ούβε είναι άνθρωπος που κλωτσάει τα πράγματα όταν θέλει να τα ελέγξει”.
Έχει ενδιαφέρον όμως, πέρα από το πώς βλέπουν οι άλλοι τον Ούβε που είναι άλλωστε το εύκολο, να δεις το πώς βλέπει ο ίδιος ο Ούβε τους άλλους. Με δυο λόγια, ο κόσμος τον απογοητεύει συνεχώς. Είναι παραβατικοί, είναι ανυπόφοροι, είναι θορυβώδεις, είναι υπερκοινωνικοί, είναι υπερβολικά ελαστικοί.
“Ο κόσμος έλεγε ότι ο Ούβε ήταν σκυθρωπός άνθρωπος. Ο Ούβε σκεφτόταν ότι ο κόσμος μπορεί να είχε δίκιο. Δεν είχε ποτέ συλλογιστεί το ζήτημα. Επίσης τον έλεγαν ακοινώνητο, και ο Ούβε υπέθετε ότι εννοούσαν πως δεν συμπαθούσε ιδιαίτερα τους ανθρώπους. Σ’ αυτό συμφωνούσε μαζί τους. Θεωρούσε ότι οι άνθρωποι ήταν συνήθως παράλογοι… Δεν του άρεσε να πιάνει ψιλοκουβέντα. Από την άλλη καταλάβαινε ότι αυτό ήταν σοβαρό μειονέκτημα. Στη σημερινή εποχή πρέπει να φλυαρείς για οτιδήποτε με κάθε γελοίο ανθρωπάριο που πλησιάζει για να μιλήσετε, έτσι απλώς επειδή θεωρείται διασκεδαστικό να μιλάς για κάτι”.
Ο τρόπος που γράφει ο Μπάκμαν, αυτός ο ιδιαιτέρως πνευματώδης, αντισυμβατικός, χιουμοριστικός τρόπος που δεν προκαλεί συναισθήματα αλλά τα αφήνει δω κι εκεί, κάτω από τις σκέψεις και τις ιδέες που ανασηκώνει, είναι μοναδικός. Βέβαια, αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν στα βιβλία πολύ μεγάλες περιγραφές, τρανή εσωτερικότητα, σοβαρό ύψος, βαθιά συναισθήματα. Ίσως ο Μπάκμαν να μην καλύπτει τις προτιμήσεις τους. Η δική μου γνώμη, πάντως, είναι ότι έχουμε να κάνουμε όχι απλώς με έναν σπουδαίο συγγραφέα που δίνει και θα δώσει και στο μέλλον έξοχα βιβλία, αλλά με έναν ιδιαίτερα εύστροφο μελετητή και αναλυτή της ανθρώπινης ψυχής την οποία φωτίζει μέσα από την ανάπτυξη μιας πλήρως ρεαλιστικής ιστορίας, ενός δυνατού ψυχογραφήματος που έχει έναν ουσιαστικά ήρωα και πολλούς δευτερεύοντες ρόλους που ουσιαστικά αβαντάρουν το περίγραμμα του Ούβε.
Η επιλογή του παντογνώστη αφηγητή ταιριάζει στην πνευματώδη γραφή του Μπάκμαν και το χιούμορ του προκύπτει μέσα από μια κατά βάση ρεαλιστική ιστορία με δυσάρεστες καθημερινές καταστάσεις. Οι αναδρομές στο παρελθόν του Ούβε απαντούν με δύναμη και πειστικότητα στα γιατί που σου γεννά αυτός ο σκυθρωπός, ευερέθιστος γκρινιάρης, ο οποίος μάλλον έχει ωθηθεί σε επιλογές συμπεριφοράς που καταρχάς δεν διέθετε. Η απώλεια είναι ένα σοκαριστικό γεγονός για κάθε άνθρωπο. Ωατόσο, ο Μπάκμαν δεν κατεβαίνει στο επίπεδο των κρίσεων ή της πρόκλησης συμπάθειας ή αντιπάθειας για τον ήρωά του. Σχεδόν όλα προκύπτουν μέσα από τα γεγονότα, τους διαλόγους του με τους άλλους και η μερική ή μεγαλύτερη αποδοχή του Ούβε από τον αναγνώστη δεν προκύπτει μέσα από κάποια εκβιαστική προδιάθεση του συγγραφέα και ασφαλώς δεν οδηγεί σε καμία αγιοποίησή του. Ο Ούβε είναι ο Ούβε.
Είναι το πρώτο βιβλίο του Φρέντικ Μπάκμαν, ένα βιβλίο που μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε σε 43 γλώσσες. Τι ντεμπούτο, ε; Ε, όταν έγινε το 2015 και ταινία και την είδαν και κάτι προκομμένοι σαν κι εμένα, τότε ο Μπάκμαν συστήθηκε για τα καλά στο παγκόσμιο κοινό.
Η μετάφραση από τα σουηδικά είναι του Γιώργου Μαθόπουλου που πάντα μας δίνει σπουδαίες δουλειές.
Εκδόσεις Κέδρος.
Απόσπασμα
Διαβάστε απόσπασμα εδώ
Με μια ματιά
- Θα συμπληρωθεί με την παρουσίαση του βιβλίου
Το Soundtrack του βιβλίου
 TAYTOTHTA |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ένας άντρας που τον λένε Ούβε |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | En man som heter Ove |
| Συγγραφέας: | Φρέντρικ Μπάκμαν |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, Απρίλιος 2021 |
| Μετάφραση: | Γιώργος Μαθόπουλος |
| Υπευθ. τμ. διορθώσεων: | Μαρία Σπανάκη |
| Επιμέλεια-Διορθώσεις: | Αλέκα Πλακουνούρη |
| Σελιδοποίηση: | Νικολέττα Δουλάμη |
| Σελίδες: | 356 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,5 |
| ISBN: | 978-960-04-5184-9 |
